Κοιτάζοντας πίσω στο αρχικό iPod για την 24η επέτειό του

Δεν θα φανταζόσασταν ότι η αγορά ενός iPod θα μπορούσε να παραμείνει ένα αξέχαστο μέρος ενός ταξιδιού στο οποίο εκπλήρωσα ένα παιδικό μου όνειρο, και όμως αυτό συμβαίνει.

Το Νοέμβριο του 2001 με είδε να πετάω από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη με το Concorde και ήταν κατά τη διάρκεια της πενθήμερης παραμονής μου που το αρχικό iPod κυκλοφόρησε για πρώτη φορά…

Μέρος αυτού του ταξιδιού περιελάμβανε πεζοπορία γύρω από το Μανχάταν για να πάρω στα χέρια μου τη μαγική συσκευή και δεν είμαι μόνος που νιώθω νοσταλγία γι’ αυτό: πριν από μερικά χρόνια, μερικοί συνάδελφοί μου μοιράστηκαν τις δικές τους αναμνήσεις.

Το iPod δεν ήταν το πρώτο mp3 player, ούτε το πρώτο μοντέλο που είχα. Το πρώτο μου ήταν το MPMan F10, το οποίο είχε αρκετό χώρο αποθήκευσης flash για να αποθηκεύσει ένα μόνο άλμπουμ τη φορά. Η αντικατάσταση αυτού του άλμπουμ απαιτούσε τη σύνδεσή του σε φορητό υπολογιστή.

Αλλά το iPod ήταν ένα επαναστατικό προϊόν. Η Apple το προώθησε ως το να σου δίνει τη δυνατότητα να κουβαλάς χίλια τραγούδια στην τσέπη σου, πράγμα που σημαίνει ότι για πρώτη φορά θα μπορούσαμε να έχουμε 70 ή 80 άλμπουμ σε λειτουργία όπου κι αν βρισκόμασταν.

Ο Arthur C. Clarke είπε περίφημα ότι οποιαδήποτε αρκετά προηγμένη τεχνολογία δεν διακρίνεται από τη μαγεία, και ακόμη και μήνες αργότερα, εξακολουθούσα να αισθάνομαι έτσι για το iPod μου. Σχεδόν ποτέ δεν έφυγα από το σπίτι χωρίς αυτό.

Ένα άλλο από τα taglines της Apple για τη συσκευή ήταν “προσθέστε ένα soundtrack στη ζωή σας”. Αντανακλά τον τρόπο με τον οποίο μια ταινία μπορεί να απεικονίσει κάτι απίστευτα συνηθισμένο –όπως ένας τύπος που αφήνει τα παιδιά του στις πύλες του σχολείου ή μια γυναίκα που φαίνεται σκεπτική καθώς πίνει ένα φλιτζάνι καφέ– και μετά προσθέτει τη σωστή μουσική για να τη μεταμορφώσει σε μια συναισθηματική σκηνή.

Η ιδέα πίσω από αυτό το σύνθημα ήταν ότι μπορούσαμε να μεταμορφώσουμε τις συνηθισμένες στιγμές της ζωής μας με τον ίδιο τρόπο, και με τον τρόπο της αυτή η ιδέα ήταν τόσο επαναστατική όσο η ίδια η συσκευή. Γρήγορα στο σήμερα και είναι σπάνιο να μπορείτε να κοιτάξετε γύρω από ένα βαγόνι τρένου ή σε ανθρώπους που περπατούν σε έναν δρόμο χωρίς να δείτε ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς να φορούν ακουστικά. Δεκάδες άνθρωποι στο ίδιο μέρος κάνουν το ίδιο πράγμα, αλλά έχουν πολύ διαφορετικές εμπειρίες χάρη εν μέρει στο soundtrack που τους συνόδευε εκείνη τη στιγμή.

Μερικά χρόνια αργότερα, αναβάθμισα στο μοντέλο των 30 GB, κάτι που μου επέτρεψε να φορτώσω ένα σημαντικό μέρος ολόκληρης της μουσικής μου συλλογής ανά πάσα στιγμή. Το 2007 ολοκλήρωσε το ταξίδι μου στο iPod με ένα μοντέλο 160 GB: Δεν μπορώ να σας πω πόσο χαρούμενος με έκανε που μπορούσα να έχω πρόσβαση στο ολόκληρος μουσική συλλογή οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Είτε πήγαινα απλώς τοπικά είτε στην άλλη άκρη του κόσμου, μπορούσα απλώς να σκεφτώ ένα άλμπουμ και να το παίξω αμέσως.

Σήμερα, φυσικά, το streaming μουσικής πηγαίνει τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα. Δεν χρειάζεται καν να έχουμε ένα άλμπουμ για να μπορούμε να το παίξουμε οποτεδήποτε, οπουδήποτε. Και αυτό μοιάζει με μαγικό τρόπο. Αλλά δεν νομίζω ότι κανένα βήμα της μουσικής τεχνολογίας έκτοτε έχει ταιριάξει με την εκπληκτική αίσθηση της φόρτωσης του πρώτου iPod την ημέρα που κυκλοφόρησε.