Νέα Ανακάλυψη Απολιθωμάτων Δεινοσαύρων αλλάζει όσα γνωρίζουμε για τον Τενοντόσαυρο

Ο Τενοντόσαυρος ήταν ένα μεγάλο ορνιθόποδα που περπατούσε με τέσσερα πόδια και περιπλανιόταν κατά την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο, περίπου 110 με 120 εκατομμύρια χρόνια πριν. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, ο δεινόσαυρος ονομάστηκε ή ανακαλύφθηκε επίσημα μέχρι τη δεκαετία του 1960, όταν μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ ξεκίνησε ένα εκτεταμένο, μακροπρόθεσμο έργο εκσκαφής στην περιοχή Big Horn Basin της Μοντάνα και του Ουαϊόμινγκ. Με επικεφαλής τον John Ostrom, η ομάδα ανακάλυψε πάνω από 40 νέα δείγματα του δεινοσαύρου και ο Ostrom ήταν ο πρώτος που τον περιέγραψε και τον ονομάτισε. Αλλά μια νέα ανακάλυψη, που έγινε τυχαία, μπορεί να μας πει πολλά περισσότερα για το είδος. Ο Jason W. Ricketts, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Τμήμα Επιστημών Γης, Περιβάλλοντος και Πόρων του Ελ Πάσο, ανακάλυψε ένα σωρό απολιθώματα Τενοντόσαυρου, το μεγαλύτερο μέρος που ανήκει σε ένα οστό του μηριαίου οστού.

Σύμφωνα με τον Ricketts, δεν ήταν στην πραγματικότητα έξω για να αναζητήσει απολιθώματα εκείνη την ημέρα, αντίθετα έκανε άσχετη εργασία πεδίου. Όπως είπε σε α δελτίο τύπου“Μελετούσα τους βράχους στην περιοχή όταν παρατήρησα θραύσματα που ξεπερνούσαν τις καιρικές συνθήκες από μαλακό σχιστόλιθο. Δεν χρειαζόταν να κάνω ανασκαφές — απλά τα μάζεψα.” Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια σειρά απολιθωμάτων να βρίσκονται γύρω, αλλά η ανακάλυψη περιελάμβανε κυρίως θραύσματα. «Ήταν ένα απροσδόκητο και συναρπαστικό εύρημα και η οικογένειά μου ήρθε μαζί μου για να με βοηθήσει στη συλλογή των κομματιών». Αναλυτικά τώρα σε έγγραφο που δημοσιεύτηκε στο Δελτίο Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και Επιστημών του Νέου Μεξικούτα απολιθώματα παρέχουν κάποια «σημαντική επιστημονική αξία», αποκαλύπτοντας ότι ο Τενοντόσαυρος τολμούσε πιο νότια από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Οι προηγούμενες ανακαλύψεις εμφανίστηκαν συνήθως βόρεια και δυτικά της τοποθεσίας του Ricketts, στη Γιούτα και στο Ουαϊόμινγκ. Αλλά αυτή η ανακάλυψη λέει στους επιστήμονες ότι «ο Τενοντόσαυρος ζούσε νότια ως το Δυτικό Τέξας».

Ενώ οι επιστήμονες μπορούν τώρα να υποθέσουν ότι ο Τενοντόσαυρος τολμούσε πιο νότια σε νέες περιοχές, εξηγεί επίσης πώς θα μπορούσαν να είχαν προσαρμοστεί σε διαφορετικά περιβάλλοντα εκείνη την εποχή. Η Liz Walsh, προσωρινή κοσμήτορας του Κολλεγίου Επιστημών UTEP, σημειώνει επίσης ότι αυτή η ανακάλυψη βοηθά στην ποσοτικοποίηση της «σημασίας της επιτόπιας εργασίας και του ρόλου αφοσιωμένων ερευνητών όπως ο Δρ. Ricketts στην αποκάλυψη νέων κεφαλαίων της ιστορίας της Γης». Αυτά τα απολιθώματα πιθανότατα δεν θα είχαν βρεθεί διαφορετικά. «Είναι επίσης μια υπενθύμιση ότι σημαντικές ανακαλύψεις μπορούν να συμβούν όταν δεν τις περιμένουμε». Ανακαλύψεις όπως αυτή έχουν συμβεί στο παρελθόν καθαρά τυχαία. Ίσως όλοι θα έπρεπε να αρχίσουν να κοιτάζουν προς τα κάτω ενώ βγαίνουν για πεζοπορία ή εξερεύνηση;

Τα απολιθώματα εξακολουθούν να μελετώνται ενεργά, αλλά αυτό μπορεί να ενθαρρύνει άλλους να αρχίσουν να ψάχνουν στο Δυτικό Τέξας για περισσότερες παλαιοντολογικές ευκαιρίες. Η περιοχή δεν είναι ένα κοινό σημείο αναζήτησης για απολιθώματα δεινοσαύρων, τουλάχιστον όχι ακόμη. Μπορεί να υπάρχουν κρυφές ανακαλύψεις εκεί έξω σε μέρη που συνήθως δεν κοιτάμε. Ενώ δεν ήταν στο χωράφι, ένα νέο είδος δεινοσαύρου ανακαλύφθηκε να κάθεται σε ένα βάζο που βρισκόταν σε μουσείο για 20 χρόνια. Δείχνει ότι η επέκταση κοινών ευκαιριών αναζήτησης μπορεί να είναι επωφελής. Όπως όταν τα αιμοφόρα αγγεία T. rex που βρέθηκαν πρόσφατα βρέθηκαν σε παλιά απολιθώματα που ήδη εκτίθενται. Ο συνδυασμός ανορθόδοξων περιοχών, όπως το Δυτικό Τέξας, μπορεί να αποκαλύψει μερικά νέα μυστήρια. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορούμε πάντα να κοιτάμε τα υπάρχοντα απολιθώματα στα ράφια των μουσείων.