Ο σύγχρονος χώρος εργασίας στην Ευρώπη επιβαρύνει τους εργαζομένους, με τις συνέπειες να είναι ανησυχητικές. Μία έκθεση που δημοσιεύθηκε φέτος από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια και Υγεία στην Εργασία δείχνει ότι σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι σε 30 χώρες νιώθουν ότι έχουν υπερβολικό φόρτο εργασίας, το 34% θεωρεί ότι η δουλειά τους δεν αναγνωρίζεται, ενώ το 16% αναφέρει περιστατικά βίας ή λεκτικής παρενόχλησης στους εργασιακούς τους χώρους.
Επιπλέον, έρευνα από την Αυστραλία αποκάλυψε ένα «παράδοξο»: Παρά τις αυξημένες επενδύσεις στην ψυχική ευημερία, η ψυχική υγεία των εργαζομένων συνεχίζει να επιδεινώνεται.
Η Σόνια Ναβρόκα από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Συνδικάτων (ETUI) ανέφερε στο Euronews: «Μετά την πανδημία, οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ζητήματα ψυχικής υγείας έχουν αυξηθεί, κυρίως λόγω εργασιακής πίεσης και επαγγελματικής εξουθένωσης».
Φέτος, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δαπάνησαν περίπου 16,9 δισ. ευρώ για δράσεις ευημερίας, όπως προγράμματα διαχείρισης άγχους και υποστήριξης ψυχικής υγείας. Παρά αυτά, μόνο το 29% των εργαζομένων έχουν πρόσβαση σε τέτοιες υπηρεσίες. Οι έρευνες δείχνουν ότι πολλά από τα προγράμματα αυτά αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν τις ρίζες του προβλήματος, γνωστές ως ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι: εργασιακή πίεση, πολλές ώρες δουλειάς και εκφοβισμός.
Η Μανάλ Άτσι, ειδικός στην ασφάλεια και υγεία από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO), τόνισε την ανάγκη για συντονισμένες δράσεις και όχι απλές λύσεις όπως «μαθήματα γιόγκα».
Η ευημερία των εργαζομένων πρέπει να γίνει ολιστικός στόχος για τις επιχειρήσεις, όχι απλώς μία ευκαιριακή παρέμβαση. Η Γιολάντα Μπερκ, ερευνήτρια θετικής ψυχολογίας, σημείωσε την ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές στον εργασιακό πολιτισμό.
Μέτρα για τη μείωση του ψυχικού φορτίου
Η Άτσι υποστήριξε ότι η στάση της εταιρείας απέναντι σε θέματα προσλήψεων, προαγωγών και αξιολογήσεων επηρεάζει την ψυχολογική ευημερία των εργαζομένων. Σύμφωνα με την TELUS Health, οι αποτελεσματικοί μάνατζερ έχουν πέντε βασικά χαρακτηριστικά: ενδιαφέρον για την ευημερία του προσωπικού, προώθηση ομαδικότητας, συμπερίληψη, αποφασιστικότητα και δημιουργία αίσθησης σκοπού.
Ορισμένες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία, πειραματίζονται με το μοντέλο τετραήμερης εργασίας, το οποίο φαίνεται να φέρνει θετικά αποτελέσματα στη μείωση της επαγγελματικής εξουθένωσης. Όμως, οι εργοδότες συχνά διστάζουν να αντιμετωπίσουν τους ψυχοκοινωνικούς κινδύνους.
Η Σόνια Ναβρόκα προτείνει πολιτικές παρεμβάσεις. Χώρες όπως η Σουηδία έχουν ήδη θεσπίσει κανονισμούς για κοινωνικά προβλήματα στο εργασιακό περιβάλλον. Ωστόσο, κανένα κράτος δεν έχει καταφέρει να λύσει πλήρως το ζήτημα. Το εργασιακό στρες εξακολουθεί να κοστίζει πάνω από 100 δισ. ευρώ ετησίως στην ΕΕ, με τους εργοδότες να επιβαρύνονται με το 80% αυτού του κόστους.
«Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην πρόληψη, γιατί όταν φτάσουμε σε ακραία συμπτώματα, είναι συχνά πολύ αργά», υπογράμμισε η Άτσι.
Δείτε αναλυτικά την έρευνα στο Euronews.
