Ο Stanley Baxton είναι ένας σχεδιαστής αφηγηματικών παιχνιδιών που έχει εργαστεί σε περισσότερα από 20 παιχνίδια ως σόλο προγραμματιστής, με εξειδίκευση σε σατιρικές, τρομακτικές ή queer ιστορίες. Στο παρελθόν εργάστηκε ως σχεδιαστής παιχνιδιών στην Supermassive Games. Ο Μπάξτον επιλέχθηκε ως Πρωτοπόρος BAFTA για τη δουλειά του Λατέξ, δέρμα, κραγιόν, αγάπη, λαγνείαένα διαδραστικό κομμάτι μυθοπλασίας για έναν τρανς άντρα που πηγαίνει σε ένα κλαμπ.
Πώς νιώθετε που είστε πρωτοπόρος στα BAFTA;
Καλός. Έκανα αίτηση νομίζοντας ότι αυτό θα είναι απλώς μια άλλη πρωτοβουλία: θα βάλω την εφαρμογή, θα πάει στον κάδο και θα προχωρήσω. Αλλά το να επιλέγεσαι αποτελεσματικά, ένιωσα σαν να πηγαίνει το BAFTA, «Γεια σου, τα πράγματα που κάνεις είναι σημαντικά και θέλουμε να τονίσουμε τις κοινότητες με τις οποίες εργάζεσαι». Και είναι σαν, «Ω, εντάξει. Αυτό είναι πολύ ωραίο».
Γιατί πιστεύεις ότι σε επέλεξαν;
Νιώθω ότι αντιπροσωπεύω αυτή την άρρητη φωνή στα παιχνίδια.
Έχω πολλά προβλήματα με τη βιομηχανία παιχνιδιών, αλλά το μεγαλύτερο παράπονό μου είναι ότι ανήκω σε κοινότητες που κάνουν παιχνίδια πολύ ενάντια στο πώς η βιομηχανία παιχνιδιών λέει ότι πρέπει να φτιάχνονται. Αυτό έχει να κάνει με τους ανθρώπους ή το συγκεκριμένο περιεχόμενο, καθώς και την παραγωγή. Αυτά τα παιχνίδια δεν χρειάζονται προϋπολογισμούς πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, μπορούν απλώς να γίνουν με ένα άτομο.
Και όταν λέω με ένα άτομο, δεν εννοώ το πολύ ύπουλο πράγμα του ότι είναι ένας σόλο προγραμματιστής, και μετά κοιτάς κάτω από την κουκούλα, και υπάρχουν 30 εργολάβοι και εκατό άνθρωποι στις Φιλιππίνες που απλώς δεν πιστώθηκαν.
Σκεφτείτε κάποιον που έχει μια τρομερή δουλειά λιανικής. Πηγαίνουν σπίτι, παίζουν στον υπολογιστή φτιάχνοντας γρήγορα μικρά παιχνίδια, τα βγάζουν στον κόσμο ουσιαστικά χωρίς φανφάρες, και το κάνουν μόνο και μόνο επειδή το αγαπούν και θέλουν να το κάνουν. Αυτό αγνοείται σχεδόν εντελώς από τη βιομηχανία παιχνιδιών, επειδή εστιάζουν στα κέρδη.
Ελπίζω λοιπόν ότι η ένταξή μου στο BAFTA είναι να προσπαθήσω να δώσω φως σε αυτό, και αν δεν ήταν αυτός ο λόγος που με επέλεξαν, βασικά σε αυτό θα προσπαθήσω να το μετατρέψω ούτως ή άλλως.
Θέλετε λοιπόν να φέρετε στο προσκήνιο δημιουργούς που το κάνουν για το πάθος και όχι για τα χρήματα;
Και το «για τα λεφτά» είναι το κλειδί εκεί. Επειδή μιλάς με οποιονδήποτε από τους συναδέλφους μου προγραμματιστές και θα πουν ότι δεν υπάρχουν χρήματα στα παιχνίδια. Το κάνουν μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν αληθινά σε αυτό ως καλλιτεχνικό μέσο. Και είναι σαν να φτιάξω μερικές εκατοντάδες σε ένα πακέτο στο Itch ή οτιδήποτε άλλο, αυτό είναι μια ωραία παρενέργεια, αλλά αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να το δημιουργήσω και να το βάλω στον κόσμο – επειδή η βιομηχανία παιχνιδιών μας μισεί και θα κάνω αυτό που θέλω μόνος μου.
Πιστεύεις πραγματικά ότι η βιομηχανία παιχνιδιών σε μισεί;
Λοιπόν, είναι απλώς μια φυσική συνέπεια του ότι η βιομηχανία παιχνιδιών είναι μια νεοφιλελεύθερη, καπιταλιστική κατασκευή: μισεί εγγενώς κάθε είδους δραστηριότητα που δεν γίνεται για κέρδος ή κίνητρο. Πρέπει να εμπορευματοποιήσεις όλο τον ελεύθερο χρόνο σου, πρέπει να εμπορευματοποιήσεις ό,τι κάνεις, πρέπει να έχει κάποιου είδους αξία και κέρδος. Ενώ αυτός ο μη εμπορικός χώρος παιχνιδιών στον οποίο βρίσκομαι βασικά φτιάχνει παιχνίδια επειδή είναι διασκεδαστικά. Κάνουμε τέχνη, το φτιάχνουμε για άλλους ανθρώπους και συχνά το κάνουμε δωρεάν.
Το μίσος είναι άγνοια. Είναι αυτό το πλήρες μπλοκ, όπου είναι σαν να μην έχει νόημα να δίνουμε προσοχή σε αυτό.
Έτσι λιγότερο μίσος, και περισσότερο μόνο η βιομηχανία παιχνιδιών που δεν δίνει πραγματικά σημασία.
Δεν δίνω πραγματικά σημασία – αλλά λέω επίσης μίσος, γιατί πολλοί από εμάς είμαστε queer και αρκετά περιθωριοποιημένοι, και πολλοί άνθρωποι μας μισούν με την πιο άμεση έννοια.
Επηρεαστήκατε από το καταστολή των παιχνιδιών ενηλίκων στο Itch και στο Steam το καλοκαίρι;
Ήμουν.* Ο μόνος τρόπος να συμβεί οτιδήποτε είναι εάν η MasterCard και η Visa καταρρεύσουν εντελώς και προχωρήσουμε σε μια αποκεντρωμένη μορφή επεξεργασίας πληρωμών. Δεν έχει νόημα να ακολουθήσετε το Steam και το Itch. Το θέμα θα πρέπει να απευθύνεται στους νομοθέτες, στις ομάδες μίσους που υποστηρίζουν αυτό και το πιέζουν, και το πιο σημαντικό, στους υπεύθυνους επεξεργασίας πληρωμών, επειδή πιέζουν τη φωνή μιας πολύ φωνητικής μειοψηφίας και η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων αγοράζει πράγματα που είναι απολύτως νόμιμα. Ακόμα κι αν προσπαθήσετε να περάσετε από τη νομική πλευρά, δεν υπάρχει τίποτα παράνομο στα παιχνίδια που έχω κάνει, απλώς έχει κάποιο περιεχόμενο για ενήλικες. Έχει μια σκηνή σεξ. Οι ταινίες έχουν σκηνές σεξ από τότε που ακυρώθηκε ο κώδικας Hayes. Η εστίαση πρέπει να είναι σε αυτούς, γιατί είναι ο μόνος λόγος που συνέβη αυτό.
Έχετε έρθει σε επαφή με νομοθέτες; Έχετε κάνει αναφορά σε βουλευτές, για παράδειγμα, ή έχετε επιστολή σε εταιρείες πληρωμών;
Ναι, έκανα τα συνηθισμένα. Υπήρξε μια πρωτοβουλία απλώς να μπολιαστούν οι τηλεφωνικές γραμμές της Visa και της MasterCard. Είχα μια διασκεδαστική εμπειρία με τη Visa, όπου τηλεφώνησα και ρωτούσα για μια πληρωμή που έκανα μέσω μιας διαδικτυακής πλατφόρμας διανομής, και μου είπαν, «Είχαμε ήδη κλήσεις για αυτό» και με έκλεισαν αμέσως. Σου δείχνει ότι απλά δεν θέλουν να ακούσουν.
Έγραψα στον βουλευτή μου και δεν πήρα απάντηση. Αλλά είναι με τους Εργατικούς και δεν περιμένω ότι οι Εργατικοί ενδιαφέρονται για τους τρανς ανθρώπους, για να είμαι ειλικρινής. Νομίζω ότι η αλλαγή θα προέλθει είτε από αυτά τα πράγματα που απλώς καταρρέουν στον εαυτό τους είτε οι άνθρωποι είναι αρκετά φωνητικοί όπου γίνονται κάτι που δεν μπορούν να αγνοήσουν επειδή επηρεάζεται η ουσία.
Πώς θα αλλάξει την καριέρα σας το να είσαι ένα BAFTA Breakthrough; Τι είδους πόρτες πιστεύετε ότι θα ανοίξει, αν υπάρχουν;
Αφού απολύθηκα, είπα «Ξέρεις τι;» Ξέχνα αυτή τη βιομηχανία, μου έχει βαρεθεί αυτό, δεν με θέλεις εδώ. Συνεχίζω να υποβάλλω αίτηση και εσύ συνεχίζεις να μου χτυπάς την πόρτα ». Νομίζω ότι έχω κάνει αίτηση για πάνω από εκατό πράγματα σε αυτό το σημείο. Έχω φανταστεί αμέτρητες φορές.
Ελπίζω να ανοίξει περισσότερο την πόρτα για άλλους ανθρώπους, γιατί αυτή τη στιγμή κάνω διδακτορικό στις κοινότητες στις οποίες βρίσκομαι, γιατί η βιομηχανία παιχνιδιών τα αγνοεί και πώς μπορούμε να τους βοηθήσουμε να τα υπερασπιστούμε ή να γίνουν καλύτερα σεβαστά ως καλλιτέχνες παρά ως επιχείρηση από την οποία μπορούμε να αποκομίσουμε κέρδη. Ελπίζω να ανοίξει τις πόρτες και να φέρει τα φώτα της δημοσιότητας σε αυτήν την κοινότητα. Δεν είμαι πολύ ιδιαίτερος για τον εαυτό μου και την καριέρα μου.
Νιώθεις λοιπόν ότι σχεδόν θέλεις να γίνεις πρεσβευτής για τους ανθρώπους που κάνουν περιθωριοποιημένα παιχνίδια, ίσως;
Ναι. Και επειδή είμαι τρανς, αλλά και άντρας, αν κάποιος με κοιτάξει στο δρόμο, θα δει έναν κανονικό γέρο λευκό άνδρα με λίγο ενδιαφέρον ντύσιμο. Και αυτό σημαίνει, δυστυχώς, ο κόσμος με ακούει περισσότερο και νιώθω [I have to recognize that] προνόμιο [and use it to push for change].
Αισθάνομαι σαν το λιγότερο που μπορώ να κάνω, γιατί ειδικά οι τρανς γυναίκες είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκομαι εδώ. Ο μέντοράς μου ήταν μια τρανς γυναίκα, η Freya Campbell. Η ομάδα μου στο Supermassive, θα έλεγα ότι πάνω από τις μισές από αυτές ήταν τρανς γυναίκες. Πολλοί από αυτούς ήταν σε ανώτερους ρόλους και απλώς αγνοούνται. Οπότε, αν μπορώ να είμαι εδώ, τουλάχιστον φαίνομαι ότι είμαι ένας κανονικός ηλικιωμένος, στρέιτ, λευκός άντρας, μπορώ να πω, «Κοίτα αυτό, αυτό είναι σημαντικό». Και μετά συνειδητοποιείς, «Θεέ μου, είναι ένας από αυτούς».
Με τι ασχολείστε με το διδακτορικό σας;
Αφορά την ανάπτυξη πανκ ανεξάρτητων παιχνιδιών, βασικά, προσπαθώντας να επισημοποιήσει έναν όρο για εκείνη την κοινότητα ανθρώπων που στρέφονται ειδικά εναντίον της βιομηχανίας παιχνιδιών και προσπαθούν να διαχωριστούν επίσης από τους εμπορικούς χώρους παιχνιδιών indie. Οι άνθρωποι που λένε, «Δεν θέλω να γίνω επιχείρηση, είμαι καλλιτέχνης πρώτα, απλώς δημιουργώ πράγματα». Το δημιουργώ για την κοινότητά μου ή τον εαυτό μου, και απλώς το βγάζω στον κόσμο ».
Νιώθω ότι γίνονται σημαντικά πράγματα εκεί. Έτσι, είναι σχεδόν σαν ένα μεσαίο δάχτυλο στη βιομηχανία να λέει, “Δεν δίνετε προσοχή σε αυτό, αλλά σαφώς κάποιος στον ακαδημαϊκό χώρο είναι”.
Μου αρέσει η ιδέα να είμαι γιατρός σε indie punk παιχνίδια.
Ναι, το κάνω και εγώ.
Αυτή η συνέντευξη έχει επιμεληθεί για λόγους έκτασης και σαφήνειας.
Ανακαλύψτε περισσότερα για τα άλλα μέλη της κοόρτης παιχνιδιών BAFTA Breakthrough 2025: Kyle Banks, Sally Beaumont, Mark Choi και Cara Ellison.
*Προς το παρόν, Latex, Leather, Lipstick, Love, Lust είναι διαθέσιμο σε Ατμός εάν οι χρήστες μπορούν να αποδείξουν ότι είναι άνω των 18 προσθέτοντας μια πιστωτική κάρτα στον λογαριασμό τους και είναι διαθέσιμη στο Itch μέσω άμεσο σύνδεσμο. Ωστόσο, η φαγούρα του Μπάξτον σελίδα δημιουργού είναι προς το παρόν αποκλεισμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Via: gamesindustry.biz
