Το AirDrop στο Pixel είναι ωραίο, αλλά δεν είναι το χαρακτηριστικό που πραγματικά θέλω

Αν υπάρχει μια μεγάλη στιγμή τεχνολογίας που θα θυμούνται οι άνθρωποι από τα τέλη του 2025, είναι η ημέρα που τα iPhone και τα τηλέφωνα Android σταμάτησαν επιτέλους να λειτουργούν σαν ορκισμένοι εχθροί.

Την τελευταία δεκαετία, η προσπάθεια αποστολής μιας απλής φωτογραφίας υψηλής ανάλυσης μεταξύ των δύο φαινόταν αδύνατη επίτηδες. Η Apple και η Google έχτισαν τους δικούς τους περιφραγμένους κήπους και η κοινή χρήση αρχείων έγινε ένα από τα τούβλα.

Έτσι, όταν και οι δύο εταιρείες ανακοίνωσαν ότι το AirDrop και το Quick Share θα μιλήσουν επιτέλους, ολόκληρος ο κόσμος το αντιμετώπισε σαν την έναρξη πραγματικών ειρηνευτικών συνομιλιών.

Σίγουρα, η κοινή χρήση μεταξύ πλατφορμών είναι χρήσιμη, αλλά αν είμαστε ειλικρινείς, ο κόσμος έχει ήδη προχωρήσει. Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε τώρα είναι ένα ενοποιημένο δίκτυο παρακολούθησης.

Η διαφορά μεταξύ των δικτύων παρακολούθησης της Apple και της Google

Το Find My works της Apple απογειώθηκε με το Παρουσίαση AirTag το 2021. AirTag, iPhone, iPad, Mac, ακόμη και HomePods κάνουν ping για χαμένα αντικείμενα χρησιμοποιώντας Bluetooth και υπερευρεία ζώνη (UWB).

Με πάνω από 2 δισεκατομμύρια συσκευές Apple εκεί έξω, σε μέρη όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιαπωνία, ένα AirTag σε μια πόλη σπάνια βρίσκεται εκτός εμβέλειας μιας κοντινής συσκευής Apple για περισσότερα από λίγα λεπτά. Είναι ένα απίστευτο δίκτυο πλέγματος.

Αλλά αυτό ισχύει κυρίως για χώρες όπου τα iPhone είναι δημοφιλή. Σε πολλά άλλα μέρη, οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν πραγματικά συσκευές Android. Παρά το γεγονός ότι πάνω από 3 δισεκατομμύρια συσκευές Androidτο δίκτυο Find Hub της Google δεν είναι ακόμα τόσο ώριμο.

Ένας λόγος που το δίκτυο Find My της Apple λειτουργεί τόσο καλά είναι ότι είναι ενεργοποιημένο από προεπιλογή. Πρέπει να ψάξετε στις ρυθμίσεις σας για να απενεργοποιήσετε την εναλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν κάθε iPhone λειτουργεί σαν ρελέ, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά πυκνό, δύσκολο να διαφύγει πλέγμα.

Από την άλλη, η Google το έπαιξε με ασφάλεια. Ξεκίνησαν το δίκτυό τους με συντηρητικές προεπιλογές, ανησυχώντας για το απόρρητο και τις ρυθμιστικές αρχές. Επιπλέον, για να σταματήσει να παρακολουθεί, η Google έκανε έναν κανόνα συγκέντρωσης ως προεπιλογή.

Αυτό σημαίνει ότι η τοποθεσία ενός tracker εμφανίζεται μόνο εάν την εντοπίσουν πολλές συσκευές Android. Αν και αυτό είναι καλό για το απόρρητο, ουσιαστικά καθιστά το δίκτυο λιγότερο αποτελεσματικό σε αγροτικά σημεία, ήσυχα προάστια ή οπουδήποτε ένας κλέφτης μπορεί να κρυφτεί από τα πλήθη.

Τώρα, αν αυτά τα συστήματα ενωθούν, θα κάλυπταν το ένα τις αδυναμίες του άλλου. Ωστόσο, υπάρχουν τεχνικά εμπόδια που πρέπει πρώτα να ξεπεραστούν.

Το εμπόδιο λογισμικού μεταξύ της παρακολούθησης Apple και Android

Τόσο η Apple όσο και το Android χρησιμοποιούν κρυπτογράφηση που κρατά τα πράγματα ασφαλή, αλλά τα συστήματά τους δεν μιλούν μεταξύ τους. Ένα AirTag στέλνει ένα ειδικό μήνυμα.

Τα τηλέφωνα Android μπορούν να το εντοπίσουν, αλλά χωρίς την ειδική αποκωδικοποίηση της Apple και κανένα κίνητρο για βοήθεια, το αντιμετωπίζουν σαν θόρυβο φόντου (εκτός αν σάρωση για άγνωστους ιχνηλάτες).

Κάθε σύστημα έχει τον δικό του τρόπο επαλήθευσης της εμπιστοσύνης. Οι συσκευές Android δεν τυγχάνουν εμπιστοσύνης από την Apple και το αντίστροφο.

Το χάσμα υλικού μεταξύ Apple και Android

Ένα άλλο πρόβλημα με τη συνεργασία των συσκευών είναι το UWB. Αυτή η τεχνολογία επιτρέπει στο τηλέφωνό σας να κατευθύνει ακριβώς σε ένα χαμένο αντικείμενο με ακρίβεια μερικών εκατοστών.

Η Apple πήρε μεγάλο προβάδισμα εδώ. Ξεκινώντας με το iPhone 11 το 2019, τοποθέτησαν ένα ειδικό τσιπ U1 σε κάθε μοντέλο και στη συνέχεια αναβαθμίστηκαν στο τσιπ U2 με το iPhone 15. Τα περισσότερα iPhone έχουν ενσωματωμένη αυτήν την τεχνολογία UWB, επιτρέποντας στην Apple να προσφέρει την εύρεση ακριβείας ως βασικό χαρακτηριστικό για τα AirTags.

Ο κόσμος του Android έχει το συνηθισμένο του πρόβλημα κατακερματισμού. Το UWB είναι διαθέσιμο μόνο σε συσκευές ανώτερης ποιότητας, όπως η σειρά Pixel Pro και τα μοντέλα Galaxy S Plus και Ultra της Samsung.

Τα τηλέφωνα μεσαίας κατηγορίας, που αποτελούν τα περισσότερα τηλέφωνα Android, συνήθως δεν διαθέτουν αυτό το υλικό. Εξαιτίας αυτού του διαχωρισμού υλικού, ακόμα κι αν τα δίκτυα Bluetooth ένωσαν τις δυνάμεις τους, η εύρεση ακριβείας θα εξακολουθούσε να είναι άνιση.

Το σχέδιο για ένα ενοποιημένο δίκτυο

Η ύλη είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τρόπου επίλυσης αυτού του προβλήματος. Έφερε έξυπνα σπίτια μαζί κάτω από μια στέγη. Πριν από το Matter, οι συσκευές λειτουργούσαν είτε με το Nest είτε με το HomeKit, αλλά σπάνια και με τα δύο. Αυτός ο διαχωρισμός εμπόδισε τις πωλήσεις.

Η Connectivity Standards Alliance ζήτησε από την Amazon, την Apple, την Google και τη Samsung να συμφωνήσουν σε ένα ενιαίο πρωτόκολλο.

Το ίδιο είδος λύσης θα μπορούσε να λειτουργήσει για δίκτυα παρακολούθησης Android και iOS. Φέρνοντάς τους μαζί κάτω από το ίδιο σύστημα θα ωφελούσε όλους.

Όλα τα τηλέφωνα πρέπει να αναγνωρίζουν τα σήματα βοήθειας που στέλνουν τα χαμένα αντικείμενα. Ταυτόχρονα, η συσκευή πρέπει να διατηρεί ασφαλείς τις πληροφορίες τοποθεσίας, ώστε να έχει πρόσβαση μόνο το τηλέφωνο του κατόχου.

Αυτό απαιτεί ένα κοινό σύστημα για τη διαχείριση κλειδιών κρυπτογράφησης ή έναν ασφαλή διακομιστή που επιτρέπει σε ένα Pixel (ή σε οποιαδήποτε συσκευή) να μοιράζεται δεδομένα τοποθεσίας χωρίς να γνωρίζει την ταυτότητα του κατόχου. Επιπλέον, η τεχνολογία UWB θα πρέπει να τυποποιηθεί σε όλες τις πλατφόρμες.

Ας ελπίσουμε ότι το AirDrop στο Pixel είναι το πρώτο βήμα

Η νέα λειτουργία AirDrop-on-Pixel αποτελεί ορόσημο στη διαλειτουργικότητα και την κοινή χρήση μεταξύ iOS και Android. Κάνει τη ζωή πιο εύκολη για οικογένειες και φίλους με μικτές συσκευές.

Είναι ωραίο σίγουρα. Αλλά το cool δεν ανακτά ένα κλεμμένο tablet. Ο Cool δεν βρίσκει ένα περιπλανώμενο κατοικίδιο. Η Cool δεν εντοπίζει μια παραδοτέα αποσκευή σε ένα ξένο αεροδρόμιο. Το χαρακτηριστικό που πραγματικά θέλουμε είναι η υποδομή.

Η Apple και η Google απέδειξαν ότι οι συσκευές τους μπορούν να μιλήσουν με κινούμενες εικόνες. Τώρα ήρθε η ώρα να τους αφήσουμε να μιλήσουν για να βρουν μια βαλίτσα.