Μια νέα εντυπωσιακή μελέτη που διεξήχθη από βιοϊατρικούς επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Riverside, φέρνει στο φως μια σοβαρή ανησυχία σχετικά με την έκθεση των πατέρων σε μικροπλαστικά (MPs) και τις επιπτώσεις αυτής της έκθεσης στην υγεία των απογόνων τους. Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο Journal of the Endocrine Society, αποκαλύπτει μια μέχρι πρότινος άγνωστη σύνδεση μεταξύ των περιβαλλοντικών ρύπων και της μακροχρόνιας υγείας των επόμενων γενεών.
Τα μικροπλαστικά είναι μικροσκοπικά πλαστικά σωματίδια διαμέτρου μικρότερης των 5 χιλιοστών, τα οποία προέρχονται από τη διάσπαση καταναλωτικών προϊόντων και βιομηχανικών αποβλήτων. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι μεταβολικές διαταραχές που συνδέονται με την έκθεση σε αυτά τα σωματίδια περιλαμβάνουν αυξημένη αρτηριακή πίεση, υψηλό σάκχαρο στο αίμα και περίσσεια σωματικού λίπους, παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιοπαθειών και διαβήτη.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ποντίκια για να αποδείξουν τις επιπτώσεις της πατρικής έκθεσης σε MPs. Δημιούργησαν ένα πείραμα όπου οι αρσενικοί ποντικοί θηλάζουν σε δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Αυτή η προσέγγιση αναδεικνύει τις επιπτώσεις της πατρικής έκθεσης, οι οποίες θα μπορούσαν αλλιώς να παραμείνουν αόρατες υπό κανονικές διατροφικές συνθήκες.
Η δίαιτα αυτή αντανακλά ανθυγιεινά διατροφικά πρότυπα, όπως αυτά που συναντώνται στη δυτική διατροφή, και εντείνει τους μεταβολικούς κινδύνους. Οι πατέρες τρέφονταν με κανονική διατροφή, αλλά οι θηλυκοί απόγονοι των εκτεθειμένων αρσενικών ποντικών παρουσίασαν σημαντικά υψηλότερους δείκτες μεταβολικών διαταραχών συγκριτικά με τους απόγονους μη εκτεθειμένων πατέρων.
Ο Changcheng Zhou, καθηγητής βιοϊατρικών επιστημών στην Ιατρική Σχολή του UCR και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σημείωσε: «Υπάρχει ακόμα αβεβαιότητα γύρω από τους ακριβείς λόγους για αυτή την επίδραση σε σχέση με το φύλο. Οι θηλυκοί απόγονοι ανέπτυξαν διαβητικούς φαινοτύπους και παρατηρήσαμε αυξημένη ρύθμιση προφλεγμονωδών και προδιαβητικών γονιδίων στο ήπαρ τους -γονίδια που σχετίζονται με τον διαβήτη. Αυτές οι αλλαγές δεν παρατηρήθηκαν στους αρσενικούς απογόνους».
Η συγκεκριμένη έρευνα ενισχύει την ανάγκη για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους που ενδέχεται να κρύβονται πίσω από τις μικροπλαστικές ρυπογόνες ουσίες και τονίζει τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Καθώς η έκθεση στα μικροπλαστικά συνεχίζει να αυξάνεται, οι συνέπειες για τις μελλοντικές γενιές μπορεί να είναι δυνητικά καταστροφικές.
