Οι Λεμούριοι έφτασαν για πρώτη φορά στο νησί της Μαδαγασκάρης πριν από 53,2 εκατομμύρια χρόνια, πιθανότατα κάνοντας μια βόλτα με μια σχεδία βλάστησης από την ηπειρωτική Αφρική. Το νησί ήταν απαλλαγμένο από αρπακτικά και οι λεμούριοι εξελίχθηκαν σε μια πληθώρα ειδών για να ευδοκιμήσουν στους διάφορους βιότοπούς του – μια επέκταση που δεν έχει σταματήσει από τότε.
Οι επιστήμονες συνήθως αναμένουν ότι μια τέτοια ταχεία ανάπτυξη ειδών θα επιβραδυνθεί τελικά. Ωστόσο, σε ένα μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Επικοινωνίες για τη φύση, μια ομάδα ερευνητών παρουσιάζει στοιχεία ότι οι λεμούριοι αψηφούν αυτήν την εξελικτική αρχή.
«Οι λεμούριοι αναφέρονται συχνά ως παράδειγμα προσαρμοστικής ακτινοβολίας, καθώς περισσότερα από 100 υπάρχοντα είδη έχουν εξελιχθεί και έχουν γεμίσει οικολογικές θέσεις στη Μαδαγασκάρη», έγραψαν οι ερευνητές στο έγγραφο. Προσαρμοστική ακτινοβολία είναι η ραγδαία αύξηση του αριθμού των ειδών μιας συγκεκριμένης γενεαλογίας. «Ωστόσο, πρόσφατη εργασία υποδηλώνει ότι οι λεμούριοι στερούνται ένα χαρακτηριστικό άλλων προσαρμοστικών ακτινοβολιών: τα ποσοστά εκρηκτικών ειδών που μειώνονται με την πάροδο του χρόνου».
Ενώ πιθανότατα φαντάζεστε το εμβληματικό ασπρόμαυρο πρωτεύον από το Παιδική παράσταση PBS Zoboomafooη κύρια συγγραφέας και βιολόγος του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Όρεγκον, Κέιτι Έβερσον εξήγησε στο α δήλωση ότι οι λεμούριοι έρχονται σε πολλές διαφορετικές μορφές—από το μικρότερο πρωτεύον της Γης (Ο λεμούριος του ποντικού της Μαντάμ Μπερτ) σε α τώρα εξαφανισμένο είδος λεμούριου που ήταν τόσο μεγάλο όσο ένας γορίλας. Επειδή όλα είναι εγγενή στη Μαδαγασκάρη, το νησί φιλοξενεί το επιβλητικό 15 τοις εκατό όλων των ειδών πρωτευόντων.
[ Related: Sorry, Darwin: Most male mammals aren’t bigger than females. ]
Στη μελέτη, η Έβερσον και οι συνάδελφοί της πραγματοποίησαν ένα φυλογονιδιωματικός ανάλυση (η μελέτη της εξέλιξης μέσω των γονιδιωμάτων) για τη διερεύνηση της εξέλιξης των λεμούριων, συμπεριλαμβανομένου του χρονοδιαγράμματος της άφιξής τους στη Μαδαγασκάρη. «Οι αναλύσεις μας αποκαλύπτουν πολλαπλές εκρήξεις διαφοροποίησης (χωρίς επακόλουθες μειώσεις) που εξηγούν μεγάλο μέρος της σημερινής ποικιλομορφίας λεμούριων», εξήγησαν οι ερευνητές στο έγγραφο, το έργο των οποίων επίσης. Σήμερα, τρεις συγκεκριμένες ομάδες λεμούριων – οι λεμούριοι ποντικών, οι αθλητικοί λεμούριοι και οι καφέ λεμούριοι – έχουν πολύ υψηλά ποσοστά ειδογένεσης ή πόσο γρήγορα σχηματίζονται νέα είδη.
Τα ποσοστά ειδοποίησης παρέχουν μια εικόνα για το πόσο γρήγορα δημιουργείται η βιοποικιλότητα και μπορούν να αποκαλύψουν εξελικτικά πρότυπα και μπορούν να χρησιμεύσουν για τη σύγκριση διαφορετικών ζωικών ομάδων. Για παράδειγμα, η ομάδα διαπίστωσε ότι η διαφοροποίηση μεταξύ των μωρών, των θάμνων και των γαλάγκο (συγγενείς πρωτευόντων λεμούριων) στην ηπειρωτική Αφρική και την Ασία είναι πολύ πιο αργή. Αυτό δείχνει ότι «κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει στη Μαδαγασκάρη», παραδέχτηκε ο Έβερσον στη δήλωση.
«Οι λεμούριοι με υψηλά ποσοστά διαφοροποίησης έχουν επίσης υψηλά ποσοστά γενετικού υλικού από ένα είδος που γίνεται μέρος της γονιδιακής δεξαμενής ενός άλλου, ένα φαινόμενο γνωστό ως γονιδιωματική εισβολή», πρόσθεσε. «Αυτό υποδηλώνει ότι ο υβριδισμός σε αυτά τα πρωτεύοντα δεν είναι ένα εξελικτικό αδιέξοδο, όπως συχνά μπορεί να είναι, αλλά πιθανό καύσιμο για διαφοροποίηση».
Τα εμβληματικά ζώα, ωστόσο, κινδυνεύουν με εξαφάνιση, με το 95 τοις εκατό των ειδών λεμούριων να θεωρούνται απειλούμενα. Σύμφωνα με την ομάδα, τα δεδομένα που παρουσιάζονται στη μελέτη τους θα επηρεάσουν μελλοντικές δράσεις διατήρησης.
VIA: popsci.com
