Σύμφωνα με μια σημαντική μελέτη από αμερικανικά πανεπιστήμια, τα άτομα που προσφέρουν βοήθεια σε άλλους παρουσιάζουν σημαντικά λιγότερη γνωστική έκπτωση με την πάροδο των χρόνων. Με απλά λόγια, η τακτική συμμετοχή σε δραστηριότητες βοήθειας, ακόμα και για λίγες ώρες την εβδομάδα, φαίνεται να σχετίζεται με πιο αργή γήρανση του εγκεφάλου.
Η έρευνα εδραίωσε τα συμπεράσματά της με δεδομένα που συλλέχθηκαν από περισσότερους από 30.000 ενήλικες, ηλικίας άνω των 50 ετών, σε σχεδόν 20 χρόνια παρακολούθησης. Σύμφωνα με τα ευρήματα, η γνωστική φθορά μειώθηκε κατά 15% σε άτομα που προσέφεραν συστηματικά βοήθεια σε άλλους, είτε μέσω εθελοντισμού είτε με καθημερινές πράξεις, όπως η φροντίδα συγγενών και γειτόνων.
Τα οφέλη της προσφοράς εμφανίστηκαν ακόμα και με μόλις δύο έως τέσσερις ώρες δραστηριοποίησης την εβδομάδα, χωρίς να απαιτείται έντονη ή εξαντλητική ενασχόληση. Επιπλέον, τα οφέλη ενισχύονται όταν η βοήθεια γίνεται σταθερό κομμάτι της καθημερινότητας.
Αντιθέτως, η απομάκρυνση από κάθε μορφή κοινωνικής συνεισφοράς και βοήθειας συνδέθηκε με ταχύτερη επιδείνωση της γνωστικής λειτουργίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ενεργή συμμετοχή σε πράξεις υποστήριξης και αλληλεγγύης μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός παράγοντας για έναν υγιέστερο εγκέφαλο.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Social Science & Medicine. Η έρευνα αυτή εστιάζει στη σημασία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και της προσφοράς ως μέθοδος πρόληψης της γνωστικής φθοράς. Ενδεχομένως να παρουσιαστούν περισσότερα δεδομένα σε μελλοντικές μελέτες που θα εστιάζουν στη σχέση μεταξύ κοινωνικής συμμετοχής και νοητικής υγείας.









