Η άσκηση είναι ευρέως γνωστό ότι ενισχύει την υγεία της καρδιάς, συμβάλλει στη βελτίωση της κυκλοφορίας και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιοαγγειακών παθήσεων. Ωστόσο, μια νέα έρευνα προσφέρει μια εντυπωσιακή προοπτική: η άσκηση μπορεί να επιδράσει στον τρόπο με τον οποίο ελέγχεται η καρδιά σε επίπεδο νευρικής λειτουργίας.
Ερευνητές από το University of Bristol διαπίστωσαν ότι η τακτική, μέτρια αερόβια άσκηση επιδρά όχι μόνο στον καρδιακό μυ αλλά και στα νευρικά σήματα που ελέγχουν την καρδιά, εννοώντας το “αυτόνομο νευρικό σύστημα” που ρυθμίζει τη λειτουργία και την αντίσταση της καρδιάς σε συνθήκες στρες.
Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτή η επιρροή δεν είναι συμμετρική: η άσκηση φαίνεται να έχει διαφοροποιημένη επίδραση στη δεξιά και την αριστερή πλευρά του νευρικού ελέγχου της καρδιάς. Σε πειραματικές μελέτες σε ζώα, μια πλευρά εμφάνισε αύξηση του αριθμού των νευρικών κυττάρων, ενώ η άλλη παρουσίασε μεγαλύτερους κυτταρικούς όγκους.
Αυτές οι ανακαλύψεις είναι σημαντικές καθώς πολλές καρδιολογικές διαταραχές, όπως οι αρρυθμίες, ο πόνος στο στήθος από στρες ή το “σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς”, συνδέονται με τη λειτουργία αυτών των νεύρων. Ωστόσο, οι υπάρχουσες θεραπείες συχνά εστιάζουν στην καταστολή υπερδραστήριων νευρικών σημάτων, παραβλέποντας τις πλευρικές διαφοροποιήσεις.
Οι επιστήμονες αξιολογούν ότι αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την ανάπτυξη πιο στοχευμένων και αποτελεσματικών θεραπειών στο μέλλον, προσαρμοσμένων σύμφωνα με τον τρόπο λειτουργίας του κάθε ασθενούς. Εν ολίγοις, η άσκηση δεν ενδυναμώνει μόνο την καρδιά, αλλά μπορεί να “εκπαιδεύει” και το νευρικό σύστημα που τη ρυθμίζει. Παρόλο που τα δεδομένα προέρχονται από πειραματικές μελέτες σε ζώα, προσφέρουν νέα διάσταση στην κατανόηση της σχέσης μεταξύ άσκησης και καρδιοαγγειακής υγείας.
