Η κλιματική κρίση και οι επιπτώσεις της, όπως οι φυσικές καταστροφές, επηρεάζουν σημαντικά τον τομέα των ασφαλιστικών υπηρεσιών. Οι ασφαλιστικές εταιρείες παρακολουθούν με ανησυχία τις εξελίξεις, ιδίως στις μεγάλες οικονομίες της Δύσης, όπου το ενδιαφέρον τους για χώρες που βρίσκονται σε ανάπτυξη είναι περιορισμένο, λόγω της χαμηλής ζήτησης για ασφαλιστικά προϊόντα.
Ωστόσο, οι ακραίες καιρικές συνθήκες, που προκύπτουν από την αλόγιστη και σπάταλη χρήση των πόρων του πλανήτη, συνεχίζουν να προκαλούν σοβαρές καταστροφές. Σύμφωνα με προκαταρκτικές εκτιμήσεις της [Swiss Re](https://www.swissre.com), το συνολικό κόστος των ασφαλισμένων ζημιών από φυσικές καταστροφές το 2025 υπολογίζεται σε 107 δισεκατομμύρια δολάρια, μειωμένο κατά 24% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Η υποχώρηση αυτού του αριθμού οφείλεται κυρίως στην λιγότερο έντονη περίοδο τυφώνων στον Βόρειο Ατλαντικό, συγκριτικά με το 2024. Ο πιο δαπανηρός τυφώνας του 2025, ο τυφώνας Melissa, προκάλεσε ζημιές 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πλήττοντας τις χώρες [Τζαμάικα](https://www.jamaicaobserver.com) και [Αϊτή](https://www.haitilibre.com) καθώς και την [Κούβα](https://www.cubanet.org).
Το 2025, οι ασφαλισμένες ζημίες από καταιγίδες ανήλθαν σε 50 δισεκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας το συγκεκριμένο έτος το τρίτο πιο δαπανηρό για τέτοιες καταστροφές, ακολουθούμενο από τα έτη 2023 και 2024. Οι σοβαροί ανεμοστρόβιλοι στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάρτιο και τον Μάιο έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την αύξηση των ζημιών.
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι ασφαλισμένες ζημίες στις Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσωπεύουν το 83% του συνόλου των παγκόσμιων ζημιών από φυσικές καταστροφές. Το κόστος των πυρκαγιών στο Λος Άντζελες έφτασε τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το [AFP](https://www.afp.com), καθιστώντας αυτές τις πυρκαγιές τις πιο δαπανηρές στην ιστορία.
Η κυριαρχία των ΗΠΑ στον τομέα των ασφαλιστικών ζημιών είναι λογική, καθώς οι μεγάλες οικονομίες έχουν τη δυνατότητα να απορροφούν τους οικονομικούς κραδασμούς. Ωστόσο, η εικόνα παγκοσμίως παραμένει άνιση. Πολλές χώρες, ιδιαίτερα αυτές στην Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, παραμένουν ευάλωτες στους αυξανόμενους κλιματικούς κινδύνους και στερούνται επαρκών ασφαλιστικών υποδομών.
Η επείγουσα ανάγκη για επέκταση της ασφαλιστικής κάλυψης και των στρατηγικών μετριασμού των ζημιών είναι πλέον επιτακτική. Ο ασφαλιστικός τομέας καλείται να αναλάβει ρόλο στην πρόβλεψη, τον μετριασμό και τη διαχείριση των κινδύνων, μεταβαίνοντας από την απλή μεταφορά κινδύνου σε μια πιο ενεργή στρατηγική παρέμβασης.
Η ανάγκη διαχείρισης του αυξανόμενου κόστους των κλιματικών καταστροφών δεν είναι πλέον μια μελλοντική ανησυχία, αλλά μια άμεση πρόκληση που απαιτεί ουσιαστική κυβερνητική δράση και στρατηγικές επενδύσεων σήμερα.
