Ο Guillermo del Toro μίλησε κατά τη διάρκεια του Marrakech Film Festival με μια ειλικρίνεια που καθόρισε τη συζήτηση. Αν και η νέα του διασκευή του Frankenstein αναλύει τις έννοιες της γέννησης και της δημιουργίας, ο ίδιος επέλεξε να κατευθύνει το ενδιαφέρον του κοινού προς τον θάνατο. Τον περιέγραψε ως ένα στάδιο που δεν το βλέπει με φόβο, αλλά με αποδοχή, μια φιλοσοφία που για εκείνον προσφέρει ανακούφιση και όχι σκοτάδι.
Ο διάσημος σκηνοθέτης αναφέρθηκε επίσης στην πολυάριθμη διαδρομή που τον οδήγησε σε αυτή τη διασκευή του κλασσικού έργου της Mary Shelley. Η πρώτη του επαφή με τον μύθο συνέβη κατά την παιδική του ηλικία, όταν είδε τον Boris Karloff στον εμβληματικό ρόλο του Τέρατος. Αυτή η εμπειρία είχε καθοριστική επιρροή στη σχέση του με τον κινηματογράφο και άνοιξε τον δρόμο για την προσωπική του ανάγνωση της ιστορίας. Από τότε, ο del Toro είχε ως στόχο να δημιουργήσει μια ολοδική του εκδοχή, και σήμερα αισθάνεται ότι έχει εκπληρώσει ένα όνειρο που κρατούσε για πενήντα ολόκληρα χρόνια.
Μετά την ολοκλήρωση της ταινίας, ο del Toro νιώθει ένα κενό που πολλές φορές συνοδεύει τη λήξη μιας μεγάλης δημιουργικής προσπάθειας. Υπογράμμισε ότι η συναισθηματική αλήθεια αποτελεί σπάνιο φαινόμενο στη σύγχρονη εποχή, καθώς συχνά θεωρείται αδυναμία. Για εκείνον, η τέχνη απαιτεί ρίσκο, απόλυτη έκθεση και willingness για αποτυχία, καθώς μόνο μέσα από αυτή τη διαδικασία μπορεί να επιτευχθεί η πραγματική επιτυχία.
