Λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα των πρώτων επεισοδίων της πέμπτης και τελευταίας σεζόν του Stranger Things, ο David Harbour μοιράζεται τις σκέψεις του σχετικά με την πορεία της σειράς και γιατί νοσταλγεί την αρχική μορφή του χαρακτήρα Hopper.
Από το 2016 έως σήμερα, το Stranger Things έχει εξελιχθεί σε ένα φαινόμενο που εδραιώθηκε ως μία από τις πιο επιδραστικές ιστορίες “coming of age” στη σύγχρονη τηλεόραση. Ωστόσο, ο Harbour παραδέχεται ότι η εκρηκτική επιτυχία της σειράς επηρεάζει άμεσα τη δημιουργική κατεύθυνση και την ανάπτυξη των χαρακτήρων της.
Η νοσταλγία του Harbour για την «ελευθερία» της πρώτης σεζόν
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Variety, ο Harbour εξήγησε πώς η απήχηση της σειράς καθόρισε την απεικόνιση του Hopper. «Δεν καπνίζει πια στη σειρά, κάτι που είναι άμεσο αποτέλεσμα της δημοτικότητας», δήλωσε, αναφέροντας ότι όσο διευρύνεται το κοινό, οι αφηγήσεις έχουν την τάση να γίνονται πιο «μαλακές» για να γίνουν πιο προσιτές. Σχολίασε πως αυτή η προσαρμογή στις προσδοκίες ενός μεγάλου ακροατηρίου περιορίζει την ωμή ένταση και τις σκοτεινές πτυχές που χαρακτήριζαν την πρώτη σεζόν.
Ο Ηθοποιός εξέφρασε τη νοσταλγία του για τη δημιουργική ελευθερία που υπήρχε τότε. «Στην πρώτη σεζόν, κανείς δεν περίμενε τίποτα, και δημιουργούσαμε με βάση το ένστικτο», είπε, συγκρίνοντας την ανάλαφρη διαδικασία της πρώτης περιόδου με την αυξανόμενη πίεση που συνοδεύει την πέμπτη σεζόν. Παρ’ όλα αυτά, ο Harbour τόνισε ότι εκτιμά την προσοχή του κοινού και τη δυνατότητα της σειράς να αγγίζει ένα μεγάλο κοινό.
Η εξέλιξη του Hopper, από έναν «τραχύ» και πληγωμένο σερίφη σε μια κεντρική πατρική φιγούρα, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αλλαγής ύφους που παρατηρείται από την «βρώμικη» μυθοπλασία της πρώτης σεζόν σε μια πιο συναισθηματική και παγκόσμια αφήγηση.
Η εξέλιξη του Stranger Things και οι κινηματογραφικές αναφορές του Harbour
Ο Harbour αναφέρθηκε επίσης στο πώς το Stranger Things έχει μετατραπεί από μια απλή ιστορία «αουτσάιντερς ενάντια σε μία σκοτεινή δύναμη» σε μια αφήγηση που εξερευνά πιο σύνθετα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της ενσυναίσθησης προς τους ίδιους τους «κακούς». Ο Vecna, σημείωσε, έχει γίνει πλέον ένας πιο ανθρώπινος και κατανοητός χαρακτήρας, απηχώντας τη γενική ωριμότητα της σειράς και την ανάγκη της να επεκτείνει τις θεματικές της προσεγγίσεις.
Σε μια ενδιαφέρουσα σύγκριση, ο Harbour τοποθέτησε το Stranger Things δίπλα σε άλλα εμβληματικά franchises όπως Star Wars, Indiana Jones και The Lord of the Rings. Υποστήριξε ότι αντί να επαναλαμβάνει τις ίδιες ιδέες, η σειρά προσεγγίζει αρχέτυπα με φρέσκο και καινοτόμο τρόπο. «Ο Hopper είναι ο Han Solo, είναι ο Indiana Jones, είναι ο Gandalf the Gray», δήλωσε χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι η σειρά αξιοποιεί τους κλασικούς ηρωικούς κώδικες για να δημιουργήσει νέες ιστορίες γύρω από τους Eleven, Hopper και Max.










