Επισκόπηση Η Energy θέλει να εκπέμψει ενέργεια από το διάστημα στα υπάρχοντα ηλιακά πάρκα

Επισκόπηση Η ενέργεια προέκυψε από το stealth σήμερα με ένα σχέδιο να χρησιμοποιηθούν τα ηλιακά πάνελ του κόσμου ως νυχτερινοί συλλέκτες ενέργειας που εκπέμπονται από το διάστημα.

Η startup σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει μεγάλες ηλιακές συστοιχίες σε γεωσύγχρονη τροχιά – περίπου 22.000 μίλια πάνω από τη Γη, όπου οι δορυφόροι ταιριάζουν με την περιστροφή του πλανήτη – για τη συλλογή του ηλιακού φωτός. Στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσει υπέρυθρα λέιζερ για να μεταδώσει αυτή την ισχύ σε ηλιακά πάρκα μεγάλης κλίμακας στη Γη, επιτρέποντάς τους να στέλνουν ενέργεια στο δίκτυο σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο.

Επισκόπηση έχει συγκεντρώσει 20 εκατομμύρια δολάρια μέχρι σήμερα, και μέρος αυτών των χρημάτων έχει διατεθεί για μια αερομεταφερόμενη επίδειξη της τεχνολογίας ακτινοβολίας ισχύος. Ένα ελαφρύ αεροσκάφος μετέδωσε ισχύ χρησιμοποιώντας λέιζερ σε έναν επίγειο δέκτη σε απόσταση 5 χιλιομέτρων (3 μίλια).

Οι επενδυτές περιλαμβάνουν το Aurelia Institute, Earthrise Ventures, Engine Ventures, EQT Foundation, Lowercarbon Capital και Prime Movers Lab.

Καθώς το κόστος εκτόξευσης στο διάστημα μειώθηκε την τελευταία δεκαετία περίπου, η ισχύς που βασίζεται στο διάστημα έχει μετατραπεί από καθαρή επιστημονική φαντασία σε κάτι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Υπάρχουν ακόμα πολλά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν: Για ένα, είναι ακόμα πολύ φθηνότερο να εγκαταστήσετε ηλιακούς συλλέκτες εδώ στη Γη παρά να τους στείλετε στο διάστημα. Και η ικανότητα να στέλνουμε ενέργεια ασύρματα από την τροχιά προς την επιφάνεια του πλανήτη μας είναι ακόμα στα σπάργανα.

Και άλλες εταιρείες επιχειρούν το ίδιο κατόρθωμα. Η Aetherflux επιδιώκει επίσης μια προσέγγιση που βασίζεται σε λέιζερ. Άλλοι, όπως το Emrod και το Orbital Composites/Virtus Solis, αναπτύσσουν μετάδοση ισχύος με βάση τα μικροκύματα, η οποία στέλνει ενέργεια ασύρματα χρησιμοποιώντας διαφορετικό τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος από το Aetherflux και το Overview.

Τα μικροκύματα είναι λιγότερο ευαίσθητα στα σύννεφα και την υγρασία από τα υπέρυθρα λέιζερ, τα οποία δεν μπορούν να μεταδώσουν σε συννεφιασμένο καιρό, καθώς οι αιωρούμενες σταγόνες νερού θα απορροφούσαν μεγάλο μέρος της ενέργειας. Επειδή όμως τα συστήματα που βασίζονται σε μικροκύματα δεν μπορούν να επαναχρησιμοποιήσουν τα υπάρχοντα ηλιακά πάρκα, θα πρέπει να κατασκευάσουν τους δικούς τους επίγειους σταθμούς.

Για να περιοριστεί το κόστος, αυτοί οι επίγειοι δέκτες θα ήταν πιθανώς μικρότεροι, επομένως οι δέσμες ενέργειας θα πρέπει να είναι πιο σφιχτές και πιο ισχυρές. Οι εταιρείες αναπτύσσουν τρόπους για να διακόψουν γρήγορα τη δέσμη για να αποτρέψουν παράπλευρες ζημιές σε πτηνά και αεροσκάφη, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία.

Η επαναχρησιμοποίηση των ηλιακών πάρκων από την Επισκόπηση θα μετριάσει ορισμένες από αυτές τις ανησυχίες, αν και θα πρέπει να πείσει το κοινό ότι οι ενεργειακές δέσμες από το διάστημα είναι ασφαλείς και δεν θα ξεφύγουν από το στόχο. (Θυμάστε το SimCity 2000;) Η εταιρεία θα πρέπει επίσης να διασφαλίσει ότι το σύστημα λέιζερ της είναι πολύ αποτελεσματικό. Διαφορετικά το όφελος από τη συλλογή ηλιακού φωτός στο διάστημα θα εξατμιστεί καθώς η ενέργεια μετατρέπεται σε υπέρυθρο φως και πάλι πίσω.

Η startup λέει ότι το 2028 σκοπεύει να εκτοξεύσει έναν δορυφόρο σε χαμηλή τροχιά της Γης — πολύ κάτω από τα 36.000 χιλιόμετρα (22.000 μίλια) στα οποία τελικά σκοπεύει να λειτουργήσει. Εάν όλα πάνε όπως είχε προγραμματιστεί, θα αρχίσει να στέλνει ισχύ αξίας μεγαβάτ από γεωσύγχρονη τροχιά το 2030.

Αν ακούγεται τολμηρό, είναι. Η Επισκόπηση δεν αντιμετωπίζει απλώς κάποια πολλά υποσχόμενα αλλά δυνητικά αδυσώπητα προβλήματα φυσικής, αλλά θα μάχεται επίσης με μπαταρίες κλίμακας δικτύου, οι οποίες γίνονται φθηνότερες κάθε χρόνο, και πιθανώς την πυρηνική σύντηξη. Όμως, αρκετοί άνθρωποι πιστεύουν ότι θα συμβεί να έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ειδικοί προμηθευτές. Ένα μέλλον επιστημονικής φαντασίας, πράγματι.