Ο Gao είναι ένας auter της βιομηχανίας των βιντεοπαιχνιδιών, που συνδυάζει τους ρόλους του σεναριογράφου, του σκηνοθέτη και του συνθέτη. Η αγάπη του για τα ιαπωνικά 16-bit RPGs είναι εμφανής, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από την όμορφη pixel art αισθητική στα παιχνίδια του. Σε αυτή τη ρετρό ματιά, ο Gao προσθέτει ένα ισχυρό μείγμα χιούμορ και συναισθημάτων. Το παιχνίδι του Gao «To the Moon» του 2011, σύστησε στους παίκτες την Eva Rosalene και τον Neil Watts, δύο γιατρούς που εξερευνούν τη συνείδηση των ετοιμοθάνατων ασθενών. Ως υπάλληλοι της Sigmund Corps, οι γιατροί εργάζονται για να εκπληρώσουν την τελευταία επιθυμία των ασθενών τους, κάτι που μπορεί να βιωθεί μόνο κατά τις τελευταίες τους στιγμές, όταν η ζωή τους περνάει μπροστά από τα μάτια τους.
Για να φέρουν εις πέρας το έργο τους, οι γιατροί χρησιμοποιούν την τεχνολογία, ώστε να έχουν πρόσβαση στις βασικές αναμνήσεις των ασθενών τους και να ανακτήσουν αναμνηστικά από σημαντικές στιγμές της ζωής τους. Οι γιατροί χρησιμοποιούν αυτά τα στοιχεία για να ανακατασκευάσουν μια διαδρομή που θα ακολουθήσει η μηχανή τους στις αναμνήσεις. Στη συνέχεια, δημιουργούν μια τεχνητή μνήμη που επηρεάζει την αλυσίδα αναμνήσεων του ασθενούς, ώστε να εκπληρώσουν την επιθυμία του. Το «To the Moon», που διηγείται την ιστορία ενός άνδρα που επιθυμεί να βρει την ηρεμία ανάμεσα στα αστέρια, ήταν μία εμπειρία που βίωσα πριν λίγους μόλις μήνες και με επηρέασε ιδιαίτερα, χάρις στην απόλυτα συγκινητική, αλλά και λυτρωτική ιστορία που αφηγείται.

Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε στο PS5 και το δεύτερο βασικό κεφάλαιο του ίδιου σύμπαντος, εν ονόματι «Finding Paradise». Ο ασθενής αυτή τη φορά ονομάζεται Colin και η τελευταία του επιθυμία είναι οι γιατροί να του χαρίσουν μια πιο ικανοποιητική ζωή, αλλάζοντας όσο το δυνατόν λιγότερα από τις αναμνήσεις του. Όπως πολλοί, έχει μια ακαθόριστη λαχτάρα για κάτι περισσότερο, παρότι όλα δείχνουν πως έχει ζήσει μία εξαιρετική ζωή, γεμάτη από όμορφες στιγμές με την οικογένειά του. Λίγο μετά την έναρξη της εξερεύνησης των αναμνήσεων του Colin, οι γιατροί εκπλήσσονται όταν ανακαλύπτουν πως τα πράγματα αυτή τη φορά δεν είναι όπως τα περίμεναν και δεν πρόκειται για μία συνηθισμένη περίπτωση ασθενούς. Ο παίκτης, αναλαμβάνοντας το ρόλο των Eva και Neil, προσπαθεί να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου και να ανακαλύψει τι είναι αυτό που πραγματικά επηρεάζει τις αναμνήσεις του ετοιμοθάνατου άνδρα.

Από εκεί και πέρα, δεν είναι πολλά εκείνα που χρειάζεται να γνωρίζετε για τον τίτλο. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που τοποθετεί την ιστορία και την αφήγηση ως το Α και το Ω της εμπειρίας, παραδίδοντας εν τέλει ένα εκπληκτικό σενάριο, γεμάτο με συναίσθημα, αλλά και χιούμορ, σε στιγμές που πραγματικά το χρειάζεται. Οι 2 γιατροί αποδεικνύονται και πάλι ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, επιδεικνύοντας την πολυσχιδή τους προσωπικότητα, αλλά και τα προσωπικά τους ελαττώματα, ενώ το υποστηρικτικό cast είναι και εκείνο πολύ ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκεια. Η ποιοτικότατη γραφή δεν είναι το μοναδικό highlight του παιχνιδιού, αφού το μαγευτικό soundtrack και η πανέμορφη pixel art αισθητική έρχονται να συμπληρώσουν άψογα τη φύση της αφήγησης και τα πάμπολλα μηνύματα που επιδιώκει να “επικοινωνήσει” ο Gao.

Μπορεί εκ πρώτης όψεως το παιχνίδι να θυμίζει ένα JRPG στα πρότυπα πχ των παλαιότερων Final Fantasy, αυτός ο συσχετισμός όμως δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Σε gameplay επίπεδο, ο τίτλος λειτουργεί πολύ περισσότερο ως ένα point-and-click adventure, αφού η αλληλεπίδραση με ορισμένα σημαντικά αντικείμενα του Colin πηγαίνει την πλοκή παρακάτω. Στο ενδιάμεσο, θα κληθείτε να ασχοληθείτε με μερικά mini-games, μερικά λιγότερο ευφάνταστα από άλλα, ενώ γενικώς θα περάσετε το μεγαλύτερο μέρος των 5-6 ωρών που διαρκεί το παιχνίδι, διαβάζοντας τους καλογραμμένους διαλόγους μεταξύ των πρωταγωνιστών. Να πούμε εδώ πως παρότι το port στο PS5 έχει λάβει μερικές απαραίτητες βελτιώσεις, όπως η υποστήριξη 16:9 αναλογίας, η 4K ανάλυση ή η υποστήριξη haptic feedback στο DualSense, το voice-acting συνεχίζει να απουσιάζει, μάλλον αναμενόμενα.

Συνοψίζοντας, το «Finding Paradise» είναι μία επάξια συνέχεια του «To the Moon». Το σενάριο του σίγουρα θα συγκινήσει, ενώ το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει το βασικό άξονα της αφήγησης, διαφοροποιεί επαρκώς το παιχνίδι από τον προκάτοχό του. Με σπουδαία φιλοσοφικά ζητήματα, υπέροχο χιούμορ, ενδιαφέροντες και πιστευτούς χαρακτήρες και ένα τελικό αίσθημα κάθαρσης, το παιχνίδι είναι μία πραγματικά σπουδαία πρόταση για όσους αγαπούν τις καθαρόαιμες, αφηγηματικές εμπειρίες. Εν αναμονή πλέον και του τρίτου τίτλου του frachise, «Impostor Factory».
VIA: PSAddict.gr








