Οι στρατιώτες που φρουρούσαν τα βορειοδυτικά σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχαν πραγματικό πρόβλημα με τα παράσιτα. Οι επιστήμονες που αναλύουν τις αποχετεύσεις αποχέτευσης από το ρωμαϊκό οχυρό Vindolanda (κοντά στο Τείχος του Αδριανού στη βόρεια Αγγλία) βρήκαν τρεις τύπους εντερικών παρασίτων – στρογγυλό σκώληκα, μαστίγιο και Giardia duodenalis. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Παρασιτολογία σηματοδοτήσει την πρώτη φορά που Giardia duodenalis έχει τεκμηριωθεί στη Ρωμαϊκή Βρετανία.
«Η μελέτη των αρχαίων παρασίτων μας βοηθά να γνωρίζουμε τα παθογόνα που μόλυναν τους προγόνους μας, πώς διέφεραν ανάλογα με τον τρόπο ζωής και πώς άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου». Δρ Άντριαν Σμιθσυν-συγγραφέας της μελέτης και ανοσολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, είπε σε δήλωση.
Τι είναι ο στρογγυλός σκώληκας, ο σκώληκας και Giardia duodenalis?
Και τα τρία παράσιτα μεταδίδονται λόγω κακής υγιεινής ή έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, ποτά ή χέρια που είναι μολυσμένα με μολυσμένα ανθρώπινα κόπρανα. Τόσο τα στρογγυλά σκουλήκια όσο και τα whipworms ονομάζονται κοινώς έλμινθες.
Στρογγυλά σκουλήκια έχουν μήκος οκτώ έως 12 ίντσες και ζουν στα έντερα, μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακό άλγος, πυρετό και διάρροια. Οι τύποι στρογγυλών σκουληκιών συνήθως στους ανθρώπους περιλαμβάνουν σκουλήκια καρφίτσας και ασκαρίαση, αλλά μπορεί να είναι αντιμετωπίζονται με φαρμακευτική αγωγή.
Τα Whipworms έχουν μήκος περίπου δύο ίντσες και είναι επίσης ένα εντερικό παράσιτο. Σύμφωνα με την κλινική του Κλίβελανττο όνομά του προέρχεται από το σχήμα και την εμφάνισή του που μοιάζει με μαστίγιο. Η μόλυνση από μαστίγιο εμφανίζεται συχνότερα στα παιδιά και είναι πιο συχνή σε ζεστά, υγρά κλίματα και περιοχές με κακή υγιεινή και υγιεινή. Με τη θεραπεία, οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν πλήρως.
Giardia είναι ένα γένος μικροσκοπικών παρασίτων που προκαλούν συχνά εστίες διάρροιας μέχρι σήμερα. Συμπτώματα του Giardia Η λοίμωξη (ή γιαρδίαση) περιλαμβάνει κράμπες στο στομάχι, φούσκωμα, στομαχικές διαταραχές και χαλαρά κόπρανα. Η Giardiasis είναι επίσης μια από τις πιο κοινές αιτίες ασθένειας που μεταφέρεται από το νερό στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με την Mayo Clinic. Giardia duodenalis είναι ένα είδος του παρασίτου που προκαλεί τα ίδια δυσάρεστα συμπτώματα.
«Οι τρεις τύποι παρασίτων που βρήκαμε θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε υποσιτισμό και να προκαλέσουν διάρροια σε ορισμένους από τους Ρωμαίους στρατιώτες», πρόσθεσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης και αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Δρ Μαρίσα Λέτζερ. “Ενώ οι Ρωμαίοι γνώριζαν τα εντερικά σκουλήκια, οι γιατροί τους δεν μπορούσαν να κάνουν για να καθαρίσουν τη μόλυνση από αυτά τα παράσιτα ή να βοηθήσουν όσους εμφανίζουν διάρροια, πράγμα που σημαίνει ότι τα συμπτώματα θα μπορούσαν να επιμείνουν και να επιδεινωθούν. Αυτές οι χρόνιες λοιμώξεις πιθανότατα αποδυνάμωσαν τους στρατιώτες, μειώνοντας την ικανότητα για καθήκοντα. Τα ελμινθικά από μόνα τους μπορούν να προκαλέσουν ναυτία, κράμπες και σύγχυση.”
Φύλαξη του τοίχου
Το ρωμαϊκό φρούριο Βιντολάντα βρισκόταν μεταξύ του σημερινού Carlisle και Corbridge στο Northumberland της Βρετανίας. Ήταν επίσης κοντά στο περίφημο Τείχος του Αδριανού. Το τείχος χτίστηκε από τους Ρωμαίους στις αρχές του δεύτερου αιώνα μ.Χ προστασία της επαρχίας από επιθέσεις από φυλές που ζουν βορειότερα. Το Τείχος του Αδριανού παρέμεινε σε χρήση μέχρι τα τέλη του τέταρτου αιώνα. Το τείχος εκτείνεται ανατολικά προς τα δυτικά από τη Βόρεια Θάλασσα έως τη Θάλασσα της Ιρλανδίας και έχει διάφορα οχυρά όπως η Vindolanda και πύργους σε τακτική απόσταση. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν μονάδες πεζικού, τοξοβολίας και ιππικού από όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για να υπερασπιστούν αυτό το φυλάκιο.
Για τους αρχαιολόγους, η Vindolanda είναι γνωστή για τα οργανικά αντικείμενα που έχουν διατηρηθεί στο βρεγμένο έδαφος για αιώνες. Περισσότερα από 1.000 λεπτές ξύλινες ταμπλέτες γραμμένο με μελάνι και καταγράφει την καθημερινή ζωή στο φρούριο και μια συλλογή από πάνω 5.000 Ρωμαϊκά δερμάτινα παπούτσια έχουν αποκαλυφθεί όλοι στη Vindolanda.
Σε αυτό νέα μελέτημια ομάδα από τα πανεπιστήμια του Κέμπριτζ και της Οξφόρδης στην Αγγλία έσκαψε στο ίζημα από μια αποχέτευση του τρίτου αιώνα που προέρχεται από το αποχωρητήριο μέσα στο συγκρότημα λουτρών του φρουρίου. Ο αγωγός μετέφερε τα απόβλητα από το κοινόχρηστο αποχωρητήριο σε ένα ρέμα προς τα βόρεια του φρουρίου.
Η ομάδα πήρε 50 δείγματα ιζημάτων κατά μήκος της αποχέτευσης του αποχωρητηρίου μήκους περίπου 30 ποδιών. Η ομάδα ανακάλυψε επίσης ρωμαϊκές χάντρες, αγγεία και οστά ζώων μέσα στην αποχέτευση. Πίσω στα εργαστήρια των πανεπιστημίων, οι ερευνητές αναζήτησαν μικροσκοπικά αρχαία υπολείμματα αυγών ελμινθών, αναζητώντας στοιχεία παρασιτικών ειδών σκουληκιών που μπορούν να μολύνουν ανθρώπους και άλλα ζώα.
Για 28 τοις εκατό των δειγμάτων περιείχαν είτε αυγά στρογγυλού σκώληκα είτε αυγά μαστιγίου. Ένα δείγμα είχε ακόμη και υπολείμματα και των δύο ειδών. Η ομάδα ανέλυσε αυτό το δείγμα χρησιμοποιώντας μια βιομοριακή τεχνική που ονομάζεται ELISA (Ενζυμική Ανοσοροφητική Δοκιμασία). Με ELISA βρήκαν ίχνη του Giardia duodenalis στη Ρωμαϊκή Βρετανία για πρώτη φορά.
Για σύγκριση, πήραν επίσης ένα δείγμα συνδεδεμένο με ένα παλαιότερο οχυρό που χτίστηκε το 85 μ.Χ. και εγκαταλείφθηκε περίπου το 92 μ.Χ. Αυτό το παλαιότερο δείγμα είχε και στρογγυλό και μαστίγιο.
Σύμφωνα με την ομάδα, οι στρατιώτες σε αυτές τις τοποθεσίες θα μπορούσαν να είχαν αρρωστήσει σοβαρά από αφυδάτωση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού Giardia εστίες, οι οποίες συχνά συνδέονται με μολυσμένο νερό και μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα.
«Η μη θεραπευμένη γιαρδιάση μπορεί να διαρκέσει για εβδομάδες, προκαλώντας δραματική κόπωση και απώλεια βάρους», πρόσθεσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης και βιολογικός ανθρωπολόγος του Cambridge. Δρ Πιρς Μίτσελ. «Η παρουσία των κοπράνων-στοματικών παρασίτων που βρήκαμε υποδηλώνει ότι οι συνθήκες ήταν ώριμες για άλλα εντερικά παθογόνα όπως Σαλμονέλα και Shigellaτο οποίο θα μπορούσε να έχει πυροδοτήσει πρόσθετες εστίες ασθενειών».
“Roman Wall Blues”
Αυτός ο επιπολασμός των κοπράνων-στοματικών παρασίτων στη Vindolanda είναι παρόμοιος με άλλους ρωμαϊκούς στρατιωτικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων Valkenburg στο Ρήνο στην Ολλανδία, Carnuntum στην Αυστρίακαι Bearsden στην κοντινή Σκωτία. Περισσότερες αστικές τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένου του Λονδίνου και της Υόρκης, είχαν μια πιο διαφοροποιημένη σειρά παρασίτων, όπως τα ψάρια και οι ταινίες κρέατος.
«Οι ανασκαφές στη Vindolanda συνεχίζουν να βρίσκουν νέα στοιχεία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τις απίστευτες δυσκολίες που αντιμετώπισαν όσοι είχαν αποσταλεί σε αυτό το βορειοδυτικό σύνορο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια, αμφισβητώντας τις προκαταλήψεις μας για το πώς ήταν η ζωή σε ένα ρωμαϊκό οχυρό και μια πόλη», πρόσθεσε ο Dr.
Δυσκολίες που δεν έχουν ξεχαστεί. Ο Βρετανοαμερικανός συγγραφέας του εικοστού αιώνα WH Auden’s “Roman Wall Blues” ανοίγει με:
«Πάνω από το ρείκι φυσάει υγρός άνεμος,
Έχω ψείρες στον χιτώνα μου και κρυολόγημα στη μύτη μου».
Ο Augen θα μπορούσε να είχε προσθέσει σοβαρό στομαχικό πρόβλημα στη λίστα του με τα ρωμαϊκά μπλουζ.
2025 PopSci Outdoor Gift Guide
VIA: popsci.com
