Η Teradar συγκεντρώνει $150 εκατομμύρια για έναν αισθητήρα που λέει ότι ξεπερνά το lidar και το ραντάρ

Matt Carey, ο συνιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της startup με έδρα τη Βοστώνη Teradar Λατρεύει όταν οι άνθρωποι του λένε: «Δεν σε πιστεύω».

Αυτό είναι «ακριβώς εκεί που θέλουμε τους ανθρώπους», είπε πρόσφατα στο TechCrunch.

Ο Carey πέρασε τα τελευταία χρόνια αθόρυβα κατασκευάζοντας έναν αισθητήρα στερεάς κατάστασης που βλέπει τον κόσμο χρησιμοποιώντας τη ζώνη terahertz του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, η οποία βρίσκεται μεταξύ μικροκυμάτων και υπέρυθρων. Ουσιαστικά συνδυάζει τα καλύτερα χαρακτηριστικά των αισθητήρων ραντάρ – όπως το να μην υπάρχουν κινούμενα μέρη και η ικανότητα να διαπερνά τη βροχή ή την ομίχλη – με την υψηλότερη ευκρίνεια που παρέχουν οι αισθητήρες lidar που βασίζονται σε λέιζερ.

Είναι ένα προϊόν που δεν έχει ξαναδημιουργηθεί σε αυτή την κλίμακα, οπότε οι άνθρωποι είναι κατανοητά δύσπιστοι όταν ο Carey εξηγεί τη δουλειά του. Ένας αισθητήρας μεγάλης εμβέλειας, υψηλής ανάλυσης που είναι επίσης οικονομικός; Απλώς ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό.

Είναι συνήθως σε αυτό το σημείο που ο Carey τους δίνει ένα demo, όπως στην Έκθεση Consumer Electronics του περασμένου έτους στο Λας Βέγκας. Υπήρχε ο Carey, έξω από το ξενοδοχείο Westgate, που στόχευε μια πρώιμη έκδοση του αισθητήρα Teradar σε πλήθη ανθρώπων, καθώς εκπρόσωποι από μερικές από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες τον παρακολουθούσαν να αναλύουν τη σκηνή σε πραγματικό χρόνο.

«Σχεδόν δεν το πίστευαν μέχρι που έφτασαν να παίξουν με αυτό», είπε. “Ποτέ δεν συγκέντρωσα χρήματα χωρίς, για παράδειγμα, να ξοδέψω πολύ χρόνο σε μια επίδειξη ανθρώπων που προσπαθούν να τα σπάσουν. Και έτσι θα έπρεπε να είναι, σωστά;”

Οι επιδείξεις του Carey – και η ίδια η τεχνολογία – τον βοήθησαν να κλείσει έναν γύρο χρηματοδότησης 150 εκατομμυρίων δολαρίων Series B από επενδυτές όπως η Capricorn Investment Group, ο επιχειρηματικός βραχίονας της Lockheed Martin, η εταιρεία IBEX Investors που εστιάζει στην κινητικότητα και η VXI Capital. νέο ταμείο με επίκεντρο την άμυνα με επικεφαλής τον πρώην CTO της Μονάδας Αμυντικής Καινοτομίας του αμερικανικού στρατού.

Η Teradar ισχυρίζεται ότι ήδη συνεργάζεται με πέντε κορυφαίες αυτοκινητοβιομηχανίες από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη για την επικύρωση της τεχνολογίας και αναμένει να κερδίσει ένα συμβόλαιο για την τοποθέτηση των αισθητήρων της εταιρείας σε ένα όχημα μοντέλου 2028 — που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει το 2027. Η Teradar συνεργάζεται επίσης με τρεις προμηθευτές Tier 1, στους οποίους είπε ότι η εταιρεία θα στηριχθεί στην manuf.

Ο βραχυπρόθεσμος στόχος της Teradar είναι οι αυτοκινητοβιομηχανίες να χρησιμοποιούν τους αισθητήρες της για να τροφοδοτούν προηγμένα συστήματα υποβοήθησης οδηγού και ακόμη και συστήματα αυτόματης οδήγησης. Ο «αρθρωτός κινητήρας terahertz», όπως είναι επίσημα γνωστός ο αισθητήρας, μπορεί να προσαρμοστεί για να ταιριάζει σε οποιαδήποτε από αυτές τις εφαρμογές και ο Carey είπε ότι η τιμή θα πέσει κάπου μεταξύ ενός ραντάρ και ενός lidar. (Σκεφτείτε μερικές εκατοντάδες δολάρια, όχι μερικές χιλιάδες.)

“Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε τον αισθητήρα σε κάθε όχημα; Οδηγώ ένα Ford Focus και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να βάλεις ένα lidar $1.000” σε αυτό, είπε ο Carey.

Ο Carey είπε ότι εμπνεύστηκε να ξεκινήσει το Teradar αφού ένας φίλος του πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

«Ήταν μια από αυτές τις περίεργες γωνιακές περιπτώσεις όπου, μεταξύ του ήλιου και της ομίχλης, δεν θα μπορούσε να λυθεί από κανέναν υπάρχοντα αισθητήρα», είπε. Σε μια τέτοια κατάσταση, όπου υπάρχει πολλή λάμψη, οι κάμερες συνήθως δυσκολεύονται. Ο Lidar θα αμφισβητηθεί επίσης λόγω της ομίχλης. Και το ραντάρ μπορεί να βοηθήσει τόσο πολύ με τη συνήθως χαμηλότερη ανάλυσή του.

Ο Carey είχε ήδη συζητήσει για να πάει να δουλέψει σε μια αυτοκινητοβιομηχανία και σκεφτόταν την τεχνολογία αυτόνομων οχημάτων. Το 2021, άρχισε να μιλά με τον συνάδελφό του Gregory Charvat, τον CTO της εταιρείας χωρικών αισθητήρων και πληροφοριών Humatics, για αυτό το προφανές πρόβλημα.

“[Charvat] ήταν σαν, «Ξέρεις, πάντα ήθελα να μπορώ να έχω εικόνα σε terahertz», είπε ο Carey. Λίγο αργότερα, ξεκίνησαν την Teradar, με τη μη κερδοσκοπική θερμοκοιτίδα The Engine του MIT να οδηγεί τον κύκλο της παραγωγής.

Θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλες εφαρμογές για τον αισθητήρα του Teradar, όπως στον αμυντικό τομέα. Υπάρχει ξεκάθαρα ενδιαφέρον με βάση το ποιος βρίσκεται στο τραπέζι της εταιρείας. Προς το παρόν, ο Carey είπε ότι η εταιρεία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου επικεντρωμένη στην αυτοκινητοβιομηχανία.

Ο Carey παραδέχεται ότι δεν είναι ο πρώτος που προσπαθεί να αξιοποιήσει το τμήμα terahertz του φάσματος. Υπήρξε μια λιτανεία ακαδημαϊκής έρευνας και κάποιες προσπάθειες εμπορευματοποίησης της τεχνολογίας στο παρελθόν. Αλλά πολλά από αυτά έχουν επικεντρωθεί γύρω βιομηχανικός ή ασφάλεια εφαρμογές.

Είπε ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στη βιομηχανία πυριτίου σε συνδυασμό με μια εστιασμένη ομάδα ειδικών – συμπεριλαμβανομένου του τρίτου συνιδρυτή του Nick Saiz, για τον οποίο ο Carey καυχιόταν ότι είναι “ο καλύτερος σχεδιαστής τσιπ terahertz στον κόσμο, bar none” – τους επέτρεψαν να κινηθούν γρήγορα και να προσελκύσουν μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν εύκολο, όμως.

«Είναι πολύ δύσκολο να τραβήξεις την προσοχή τους, είναι πολύ δύσκολο να πάρεις τα δολάρια τους και είναι πολύ δύσκολο να πάρεις το χρόνο δοκιμής τους», είπε. “Το γεγονός ότι έχουν ξεκλειδώσει όλα αυτά τα πράγματα για εμάς σημαίνει μεγάλη υπόθεση.”

Με άλλα λόγια: τώρα τον πιστεύουν.