Λίγους μήνες μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ που ώθησε τις Ηνωμένες Πολιτείες στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα κοριτσάκι πήγαινε στο σχολείο στη βορειοδυτική Ουάσιγκτον, DC, όταν βρήκε ένα μωρό σκίουρο που προφανώς είχε πέσει από ένα δέντρο χικαριού. Πήρε το μικροσκοπικό τρωκτικό στο σπίτι, του τάισε ζεστό γάλα και του έφτιαξε ένα άνετο κρεβάτι με ένα κόκκινο μάλλινο καπέλο. Λίγο αργότερα, η οικογένεια του κοριτσιού αναγκάστηκε να απομακρυνθεί και εκείνη έδωσε το κατοικίδιό της σε μια γειτόνισσα, μια μεσήλικη νοικοκυρά που ονομαζόταν Zaidee Bullis.
Ήταν ο Μπούλις που, μέσα από τη δημιουργικότητα, τον πατριωτισμό και τη ριψοκίνδυνη λαίλαπα, θα έκανε τον Τόμι Τάκερ ήρωα του πολέμου στο σπίτι και, για ένα διάστημα, το πιο διάσημο τρωκτικό στην Αμερική μετά τον Μίκυ Μάους.
Η πρώιμη ζωή του Tommy Tucker
Ανατολικοί γκρίζοι σκίουροι (Sciurus carolinensis) είναι πανταχού παρόντα στα πάρκα και τις αυλές της πρωτεύουσας του έθνους μας και κατά κάποιο τρόπο ο Tommy Tucker δεν ξεχώριζε από τα άγρια αδέρφια του. Με λαμπερά μάτια και με θαμνώδη ουρά, ήταν ένας ευκαιριακός παμφάγος που απολάμβανε «ξηρούς καρπούς, δημητριακά, φρούτα, ψωμί, γλυκά μπισκότα, λαχανικά, με αχλάδι αβοκάντο ως λιχουδιά», αναφέρει ΖΩΗ Magazine, σε ένα φωτογραφικό δοκίμιο του 1944 που τον έδειχνε επίσης να παίρνει ένα δωρεάν δείγμα κρέατος deli από τον κρεοπώλη της γειτονιάς του. Τα νύχια του ήταν «κοφτερά σαν βελόνες», τα δόντια του ήταν «χρυσοκάστανα», του άρεσε να ροκανίζει πράγματα και να δαγκώνει περιστασιακά στον άνθρωπο που χειρίζεται (αν και «η κυρία Μπούλις δεν παραπονιέται ποτέ ότι τον δάγκωσαν», σημείωσε το περιοδικό).
Από την άλλη πλευρά, ο Tommy δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο ή να ψάξει για ξηρούς καρπούς. Το κοινωνικό πρόγραμμά του δεν το επέτρεπε—και ούτε η γκαρνταρόμπα του, που περιελάμβανε έως και 100 χειροποίητες στολές, όπως «ένα παλτό και καπέλο για να βγεις στην αγορά, ένα μεταξωτό φόρεμα για παρέα» και «ένα φόρεμα του Ερυθρού Σταυρού για επίσκεψη στο νοσοκομείο». («Αν και ο Τόμι είναι αρσενικός σκίουρος, πρέπει να φοράει θηλυκά ρούχα επειδή η ουρά του παρεμβαίνει στο να φοράει παντελόνι», ανέφεραν οι συντάκτες του περιοδικού.)
Η Tommy απέκτησε για πρώτη φορά θαυμαστές στην Ουάσιγκτον, καθώς η Bullis τον έπαιρνε σε θελήματα, κρατώντας τον στο χέρι της καθώς επισκεπτόταν το παντοπωλείο, το αρτοποιείο και το ανθοπωλείο. Σύντομα, εμψύχωνε τους ασθενείς στο τοπικό νοσοκομείο παίδων και εμφανιζόταν στις συνελεύσεις του δημοτικού σχολείου. Απολάμβανε την προσοχή—τουλάχιστον σύμφωνα με μια δακτυλογραφημένη «αυτοβιογραφία», Η αληθινή ιστορία του Τόμι Τάκερτο οποίο φέρεται να υπαγορεύτηκε στην «ερωμένη» του, Bullis.
Πώς ο Τόμι ο σκίουρος βοήθησε στην πώληση πολεμικών ομολόγων
Δεν πέρασε πολύς καιρός πριν ο Tommy —ο οποίος μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1940 διέθετε 30.000 μέλη του επίσημου fan club του— ανέβηκε για να βοηθήσει στην πολεμική προσπάθεια. Κάποιοι κούνημα στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ του έφτιαξαν ένα ειδικό περίπτερο, πίσω από το οποίο —ντυμένος στα κόκκινα, λευκά και μπλε σατέν— στάθηκε να ζητήσει πολεμικά ομόλογα. Κάποτε ήταν απλώς ένας σκίουρος για την πόλη, τώρα διέσχιζε τη χώρα με το τρένο και έκανε εμφανίσεις στο ραδιόφωνο μαζί με τον ίδιο τον Πρόεδρο Ρούσβελτ.
«Έχεις γίνει ένας πολύ διάσημος σκίουρος, πράγματι», του έγραψε ένας αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών, «με πληρώματα βομβαρδιστικών να μεταφέρουν τη φωτογραφία σου στα μέτωπα των μαχών, επιστολές από αξιόλογους παντού, τη φωτογραφία σου σε ΖΩΗ περιοδικό, ένα ραδιόφωνο από ακτή σε ακτή, στο οποίο ζητούσατε με καλή «γλώσσα σκίουρου» από τους ανθρώπους να αγοράσουν ομόλογα».
Ένας σκίουρος με φόρεμα είναι ομολογουμένως ανόητος, αλλά η ευγνωμοσύνη του έθνους του ήταν αρκετά σοβαρή. Τα αρχεία του Tommy περιλαμβάνουν όχι μόνο επιστολές από παιδιά αλλά και από στρατεύματα στην πρώτη γραμμή.
«Φοράμε τη φωτογραφία σας μαζί μας όταν πετάμε», έγραψε ο λοχαγός της Πολεμικής Αεροπορίας Στρατού. Morris A. Goodrich. «Και όταν κοιτάμε τη φωτογραφία σας, συνειδητοποιούμε την υπέροχη δουλειά που κάνετε για εμάς και μας δίνει πολύ περισσότερη αυτοπεποίθηση, ώστε να μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά που πρέπει να κάνουμε».
Η ροζ σατέν κληρονομιά του Τόμι του σκίουρου
Μετά τον πόλεμο, το πρόγραμμα του Tommy χαλάρωσε και μπόρεσε να συνοδεύσει την Bullis και τον σύζυγό της σε περιηγήσεις στα αξιοθέατα. Οι Bullises μετέφεραν την τεράστια ντουλάπα του και άλλες αποσκευές σε ένα τρέιλερ πίσω από το Packard Touring Car τους. Ήταν σε ένα από αυτά τα ταξίδια που ο Tommy πέθανε, στο Grand Canyon, το 1949.
Οι νταήδες επιστράτευσαν τις υπηρεσίες ενός ταξιδιώτη από την Αριζόνα, ο οποίος πόζαρε τον Τόμι με τα χέρια ανοιχτά, ώστε ακόμη και μετά τη νεκροψία να αλλάξει το ντύσιμό του. Μετά τον θάνατο των ίδιων των Bullises λίγα χρόνια αργότερα, τα λείψανα του Tommy, μαζί με μερικά από τα φορέματά του και μια συλλογή από αλληλογραφία και αποκόμματα τύπου, πέρασαν σε μια συγγενή της, την Elaine Le Martine, η οποία τον κράτησε πάνω από το πορτοκαλί της. Όταν πέθανε, το 2005, παραχώρησε τη συλλογή στο Smithsonian, το οποίο – χάρη στη διευκόλυνση ενός σκύλου Washington Post αρθρογράφος — τελικά δέχτηκε το δώρο το 2012.
Σήμερα, ο ίδιος ο Tommy Tucker μπορεί να προβληθεί κατόπιν ραντεβού στα αρχεία Smithsonian. Είναι λίγο χειρότερος στη φθορά – προφανώς οι σκόροι τον βρήκαν σε αυτό το πορσελάνινο ντουλάπι – αλλά είναι τόσο καλοντυμένος όσο ποτέ, με ένα ροζ σατέν φόρεμα με ένα μικροσκοπικό νήμα από πέρλες.
Σε Εκείνη την εποχή πουτο Popular Science αφηγείται τις πιο περίεργες, εκπληκτικές και ελάχιστα γνωστές ιστορίες που διαμόρφωσαν την επιστήμη, τη μηχανική και την καινοτομία.
Άλλες ιστορίες ‘That Time When’
2025 PopSci Outdoor Gift Guide
VIA: popsci.com
