Τον Ιανουάριο, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε την έναρξη ενός φιλόδοξου σχεδίου ανακαίνισης του διάσημου μουσείου του Λούβρου στην καρδιά του Παρισιού. Το κόστος της ανακαίνισης ανέρχεται σε 1,15 δισεκατομμύρια ευρώ και περιλαμβάνει την κατασκευή νέας εισόδου και ενός ειδικά σχεδιασμένου χώρου για την «Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις, όπως η κλοπή κοσμημάτων του γαλλικού στέμματος το Οκτώβριο, έχουν αναδείξει σοβαρές προκλήσεις για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου. Σε συνδυασμό με τις απεργίες των εργαζομένων που απαιτούν καλύτερες απολαβές και επαρκές προσωπικό, η ανακαίνιση φαίνεται να καθίσταται αβέβαιη.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ανακοινώνει μια πολυετή ανακαίνιση και μακροπρόθεσμες επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό του μουσείου του Λούβρου, δίπλα στον πίνακα της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, στο μουσείο του Λούβρου, την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2025 στο Παρίσι. (Bertrand Guay, Pool via AP)
Αναστολή των Σχεδίων Ανακαίνισης
Η Elise Muller, φύλακας γκαλερί και εκπρόσωπος του συνδικάτου Sud Culture, δήλωσε στους Financial Times: «Δεν μπορούμε να δαπανήσουμε εκατοντάδες εκατομμύρια σε μια νέα είσοδο όταν τα κτίρια καταρρέουν». Η κριτική έχει ενταθεί, καθώς η κατάσταση των εγκαταστάσεων του Λούβρου ανησυχεί τους εργαζόμενους και την κοινή γνώμη.
Μόλις πρόσφατα, μια διαρροή νερού στην αιγυπτιακή πτέρυγα προκάλεσε ζημιές σε σημαντικά ακαδημαϊκά βιβλία, ενώ άλλες γκαλερί έχουν κλείσει λόγω διαρθρωτικών προβλημάτων. Οι αναφορές ανησυχούν ότι η κατάσταση στο Λούβρο απαιτεί επειγόντως επαρκή χρηματοδότηση για βασικές συντηρητικές εργασίες.
Η υπουργός Πολιτισμού, Ρασίντα Ντάτι, εν μέσω της πίεσης, προσέλαβε τον Φιλίπ Ζοστ, ανώτερο δημόσιο υπάλληλο και υπεύθυνο της ανακατασκευής της Παναγίας των Παρισίων, με σκοπό την «ριζική αναδιοργάνωση του Λούβρου».
Η Πολιτιστική Αναγέννηση Σε Κίνδυνο;
Το σχέδιο «Nouvelle Renaissance» του Μακρόν είχε δημιουργηθεί ώστε να ενισχύσει την πολιτιστική κληρονομιά, με στόχο τη σύνδεση του Λούβρου με πρόσωπα σπουδαίας πολιτιστικής σημασίας, όπως η γυάλινη πυραμίδα του μουσείου, ένα έργο που συνδέεται με τον εκλιπόντα πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν.
Ωστόσο, οι συνεχείς κρίσεις που έχουν προκύψει ενδέχεται να βλάψουν σοβαρά την εικόνα του μουσείου και τη φιλόδοξη ανακαίνιση. Ο Πιερ Ουζουλίας, αρχαιολόγος και γερουσιαστής, σχολίασε: «Δεν θα μείνει τίποτα από αυτό. Το τελευταίο μεγάλο έργο του Εμανουέλ Μακρόν μπορεί να καταλήξει στα νερά του Σηκουάνα». Παρά τις συλλήψεις όλων των υπόπτων για την κλοπή, τα κοσμήματα του στέμματος παραμένουν άγνωστης τύχης.
Ασφαλιστικά Θέματα Στο Μουσείο
Ο γαλλικός κρατικός ελεγκτής έχει επικρίνει τη διοίκηση του Λούβρου για υπερβολικές δαπάνες σε άλλα έργα, αφήνοντας την ασφάλεια παραμελημένη. Από το 2018 έως το 2024, μόλις 3 εκ. ευρώ δαπανήθηκαν για την αναβάθμιση της ασφάλειας, σε σύγκριση με τα 83 εκ. ευρώ που ήταν προγραμματισμένα.
Οι γερουσιαστές έχουν επισημάνει τις ελλείψεις στην ασφάλεια, αναφερόμενοι σε επιθεωρήσεις του 2017 και του 2019 που υποδείκνυαν αδυναμίες στην Galerie d’Apollon, όπου σημειώθηκε η κλοπή. Η πρώην διευθύντρια Λοράνς Ντε Καρς υπερασπίστηκε τον εαυτό της λέγοντας ότι δεν ενημερώθηκε για τις παρατηρήσεις των ελέγχων.
Η Κίνηση των Εργαζομένων
Τα συνδικάτα των εργαζομένων του Λούβρου εξαντλούν την υπομονή τους, εναντιώνονται στο σχέδιο προϋπολογισμού και προτείνουν τη στήριξη της συντήρησης αντί της ανακαίνισης. Στην απεργία του Δεκεμβρίου, εργαζόμενοι εμφανίστηκαν κρατώντας πλακάτ και αναπαραστάσεις της ιστορικής «Σχεδίας της Μέδουσας», αντιδρώντας στις πολιτικές του μουσείου για τους «ναυαγούς», υπό το βλέμμα σαστισμένων τουριστών.
Αν και η απεργία τερματίστηκε μετά από τέσσερις ημέρες, οι εργαζόμενοι δήλωσαν ότι θα επανακαθορίσουν τα επόμενα βήματα τον Ιανουάριο. Οι ανησυχίες ενισχύονται από τις προτάσεις αύξησης των τιμών εισιτηρίων για μη Ευρωπαίους από 22 ευρώ σε 32 ευρώ, γεγονός που χαρακτηρίστηκε «αντιρεπουμπλικανικό» από τα συνδικάτα.
Το σχέδιο του 1,15 δισεκατομμυρίου ευρώ βασίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στους ίδιους πόρους του Λούβρου, με 300 εκατομμύρια ευρώ να προέρχονται από τη συμφωνία αδειοδότησης με το μουσείο του Άμπου Ντάμπι, αν και το μουσείο πρέπει να εξασφαλίσει και τα υπόλοιπα χρήματα που απαιτούνται.
