Τα υποβρύχια καλώδια οπτικών ινών από τα οποία εξαρτάται το παγκόσμιο Διαδίκτυο θα μπορούσαν να βρουν νέα χρήση ως συστήματα συναγερμού που θα προστατεύουν τις όρκες από διερχόμενα πλοία, ελπίζουν ερευνητές στις ΗΠΑ.
Οι οπτικές ίνες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως υδρόφωνα που καταγράφουν τους ήχους των θαλάσσιων θηλαστικών, πληροφορίες που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν όχι μόνο την παρουσία τους αλλά και νέα στοιχεία για τη συμπεριφορά τους.
Η τεχνολογία ονομάζεται «Κατανεμημένη Ακουστική Ανίχνευση», ή DAS, και αναπτύχθηκε αρχικά για την παρακολούθηση υποβρύχιων αγωγών πετρελαίου.
Τα ηχητικά κύματα που ταξιδεύουν στο νερό προκαλούν ανεπαίσθητες δονήσεις της οπτικής ίνας, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν την κίνηση των φωτονίων στην ίνα με μετρήσιμο τρόπο.
Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον προσαρμόζουν την τεχνολογία για την παρακολούθηση του απειλούμενου πληθυσμού όρκαςς στη Θάλασσα του Σάλις, ανάμεσα στον Καναδά και την πολιτεία της Ουάσιγκτον.
Σύστημα συναγερμού που βασίζεται σε υδρόφωνα δοκιμάζεται από πέρυσι στην Ελληνική Τάφρο για τον εντοπισμό φυσητήρων.
Χιλιάδες χιλιόμετρα καλωδίων οπτικών ινών διατρέχουν σήμερα τον πλανήτη
Σε αντίθεση όμως με συμβατικά υδρόφωνα, τα οποία καταγράφουν ήχους μόνο από ένα σημείο, το DAS μετατρέπει ολόκληρο το καλώδιο σε αισθητήρα και επιτρέπει έτσι τον ακριβή προσδιορισμό της θέσης και της κατεύθυνσης των ζώων.
«Φανταστείτε το σαν να έχουμε χιλιάδες υδρόφωνα απλωμένα κατά μήκος του καλωδίου» δήλωσε στο Associated Press η Σίμα Αμπάντι του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον.
«Μπορούμε να ελέγξουμε πού βρίσκονται τα ζώα και να μάθουμε για τα μεταναστευτικά ταξίδια τους καλύτερα από ό,τι με τα υδρόφωνα» είπε.
Σε δοκιμές έξω από τις ακτές του Όρεγκον, η ερευνητική ομάδα απέδειξε ότι η τεχνολογία DAS μπορεί να εντοπίζει φάλαινες, όπως πτεροφάλαινες και γαλάζιες φάλαινες, οι οποίες επικοινωνούν με ήχους χαμηλής συχνότητας.
Οι όρκες, οι οποίες δεν είναι πραγματικές φάλαινες αλλά μεγαλόσωμα δελφίνια, βασίζονται σε σύστημα ηχοεντοπισμού που εκπέμπει πιο υψηλές συχνότητες, στις οποίες η τεχνολογία δεν έχει δοκιμαστεί.
Αν οι δοκιμές στη Θάλασσα του Σάλι αποδειχθούν επιτυχείς, τα υποβρύχια καλώδια επικοινωνιών θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως σύστημα συναγερμού για τις όρκες που κολυμπούν προς το Σιάτλ, οπότε τα φεριμπότ που κινούνται στην περιοχή θα καλούνταν να αλλάξουν πορεία.
Τα δεδομένα θα προσέφεραν επίσης νέα στοιχεία για το πώς η ηχορύπανση των πλοίων επηρεάζει το σύστημα εντοπισμού των κητών και δυσκολεύει την αναζήτηση τροφής.
Περίπου 75 όρκες απομένουν στη Θάλασσα του Σάλι, ένας πληθυσμός που απειλείται από την ηχορύπανση, τη χημική ρύπανση και την έλλειψη τροφής. Οι όρκες της περιοχές εξαρτώνται από τον σολομό Σινουκ, του οποίου ο πληθυσμός έχει συρρικνωθεί κατά 60% από το 1984 ψς σήμερα.
Περίπου 1,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα οπτικών ινών απλώνονται σήμερα στους βυθούς των ωκεανών, ένα δυνητικά πολύτιμο εργαλείο για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.
Η Συνθήκη για την Ανοιχτή Θάλασσα, η οποία ανοίγει τον δρόμο για την δημιουργία προστατευόμενων περιοχών σε διεθνή ύδατα, πρόκειται να τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές τεχνολογία DAS θα μπορούσε να προσφέρει βοήθεια για την επιλογή κατάλληλων περιοχών.
VIA: in.gr
