Η Αρκτική βιώνει μια δραματική αύξηση των θερμοκρασιών, και συγκεκριμένα τη θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ, σύμφωνα με έκθεση της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ), η οποία δημοσιεύτηκε σήμερα. Τα δεδομένα αποκαλύπτουν μια ανησυχητική κατάσταση για αυτήν την ευαίσθητη περιοχή, που πλήττεται σοβαρά από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Σύμφωνα με την αναφορά, από τον Οκτώβριο του 2024 έως τον Σεπτέμβριο του 2025, οι θερμοκρασίες στην Αρκτική ήταν κατά 1,60°C υψηλότερες από τον μέσο όρο της περιόδου 1991-2020, όπως καταγράφηκε στην ετήσια έκθεση που βασίζεται σε δεδομένα που χρονολογούνται από το 1900.
Ο Τομ Μπάλινγκερ, ένας από τους συντάκτες της μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι η ταχύτητα αυτής της υπερθέρμανσης είναι «ανησυχητική», προσθέτοντας ότι η τάση αυτή είναι «πρωτοφανής τα τελευταία χρόνια και ίσως και χιλιάδες χρόνια».
Η χρονιά που εξετάστηκε περιλάμβανε το πιο ζεστό φθινόπωρο, τον δεύτερο πιο ζεστό χειμώνα και το τρίτο θερμότερο καλοκαίρι για την Αρκτική από το 1900. Αυτή η περιοχή γύρω από τον Βόρειο Πόλο θερμαίνεται ταχύτερα σε σύγκριση με τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, έναν φαινόμενο που οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως η απώλεια χιονοκάλυψης και θαλάσσιου πάγου.
Το λιώσιμο του θαλάσσιου πάγου
Στις 22 Μαρτίου 2025, καταγράφηκε μια ανατριχιαστική υποχώρηση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής με τη χαμηλότερη κορύφωση έκτασης από την έναρξη δορυφορικής παρακολούθησης. Οι επιστήμονες του National Snow and Ice Data Center (NSIDC) εκτίμησαν ότι η μέγιστη έκταση του θαλάσσιου πάγου ήταν 14,33 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, η μικρότερη σε 40 χρόνια δορυφορικής παρακολούθησης.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, συνήθως ο πάγος επεκτείνεται, φτάνοντας στη μέγιστη έκτασή του τον Μάρτιο. Ωστόσο, η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη καθιστά όλο και πιο δύσκολη την αύξηση του πάγου.
Τα ζώα της Αρκτικής και η κλιματική κρίση
Η κλιματική αλλαγή προκαλεί άμεσες επιπτώσεις στις πολικές αρκούδες, τις φώκιες και τους θαλάσσιους ίππους που εξαρτώνται από τον πάγο για τη μετακίνηση και τη αναπαραγωγή τους, όπως εξηγεί ο Ουόλτερ Μάιερ από το NSIDC. Αν και το λιώσιμο του θαλάσσιου πάγου δεν συμβάλλει άμεσα στη στάθμη των ωκεανών, οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής απειλούν τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα της περιοχής.
Η συρρίκνωση του θαλάσσιου πάγου επιδεινώνει την κλιματική αλλαγή, καθώς ο σκούρος ωκεανός απορροφά περισσότερο ηλιακό φως σε σύγκριση με τον λευκό πάγο, γεγονός που οδηγεί σε μια ανατροφοδοτούμενη διαδικασία θερμοκρασίας.
Κύματα ψύχους και κλιματική αλλαγή
Η ταχύτερη θέρμανση της Αρκτικής επηρεάζει τη διατήρηση του κρύου αέρα κοντά στον πόλο, επιτρέποντας στα κύματα ψύχους να επηρεάζουν χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη. Αυτό όχι μόνο μεταβάλλει τον καιρό και το κλίμα σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, αλλά έχει επίσης προκαλέσει ρεκόρ βροχοπτώσεων από τον Οκτώβριο του 2024 έως τον Σεπτέμβριο του 2025, γνωστή ως «χρονιά του νερού», κατατάσσοντας την μεταξύ των πέντε ετών με τη μεγαλύτερη βροχή από το 1950.
