Μια ανατρεπτική μελέτη αποκαλύπτει ότι το εμβόλιο για τον έρπητα ζωστήρα δεν προσφέρει μόνο προληπτική προστασία από την άνοια, αλλά μπορεί επίσης να διαθέτει θεραπευτικές ιδιότητες για όσους έχουν ήδη διαγνωστεί με τη νόσο. Αυτή η πολύτιμη ανακάλυψη δημοσιεύθηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Cell.
Σύμφωνα με έρευνα μιας διεθνούς ομάδας ερευνητών, οι ασθενείς που είχαν άνοια και εμβολιάστηκαν κατά του έρπητα ζωστήρα παρουσίασαν 30% λιγότερες πιθανότητες θανάτου από τη νόσο, κατά τη διάρκεια μιας επταετούς παρακολούθησης. Αυτό το εύρημα αυξάνει τη σημασία της έρευνας για τις πιθανές σχέσεις μεταξύ εμβολιασμών και νευρολογικών επιδράσεων.
Η παιδική ασθένεια προκαλείται από τον ιό του έρπητα, ο οποίος ενσωματώνει το γενετικό του υλικό στα κύτταρα του νευρικού συστήματος και παραμένει μόνιμα στο σώμα μας. Σε περιόδους αδυναμίας του ανοσοποιητικού, σε άτομα άνω των 50 ετών, ο ιός μπορεί να επανενεργοποιηθεί, οδηγώντας στην εμφάνιση του έρπητα ζωστήρα.
Η μελέτη επικεντρώθηκε στο εμβόλιο ζωντανού εξασθενημένου ιού που κυκλοφορεί από την εταιρεία MSD (γνωστή ως Merck στις Ηνωμένες Πολιτείες). Από την κυκλοφορία του το 2006, πολλές έρευνες στις Η.Π.Α. έχουν καταδείξει τη δυνατότητά του να παρέχει προστασία από την άνοια.
Αυτά τα νέα ευρήματα έρχονται να επιβεβαιώσουν προηγούμενα αποτελέσματα της ίδιας ερευνητικής ομάδας, που υποδεικνύουν ότι ο εμβολιασμός μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Alzheimer ή άλλων μορφών άνοιας.
«Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η διαπίστωση ότι το εμβόλιο του έρπητα ζωστήρα συνδυάζει προληπτική και θεραπευτική δράση για όσους έχουν ήδη διαγνωστεί με άνοια», δήλωσε ο Πασκάλ Γκέλντσετζερ από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ σε δελτίο Τύπου.
Μια Φυσική Πείραμα
Η ομάδα του Γκέλντσετζερ παρακολούθησε σχεδόν 300.000 άτομα στην Ουαλία που συμμετείχαν σε πρόγραμμα εμβολιασμού, το οποίο ίσχυε για όσους είχαν γεννηθεί μετά την 1η Σεπτεμβρίου 1933. Οι συμμετέχοντες κάτω των 79 ετών ήταν καλυμμένοι από το πρόγραμμα, ενώ οι μεγαλύτεροι αποκλείστηκαν. Αυτή η διαφοροποίηση επέτρεψε τη σύγκριση μεταξύ δύο ομοιούχων ομάδων ηλικίας, προσφέροντας πιο αξιόπιστα συμπεράσματα.
Η ανάλυση δεδομένων από αυτή τη «φυσική πείραμα» αποκάλυψε ότι οι εμβολιασμένοι είχαν κατά μέσο όρο 20% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν οποιαδήποτε μορφή άνοιας εντός επταετίας.
Αντίστοιχα αποτελέσματα προέκυψαν από μελέτες σε Εκκλησία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Καναδά, ενισχύοντας την εγκυρότητα των ευρημάτων.
Παρά τα προαναφερθέντα, παραμένει άγνωστο αν οι συμπερασματικές παρατηρήσεις ισχύουν για νεότερες εκδοχές εμβολίων για τον έρπητα ζωστήρα, οι οποίες βασίζονται σε πρωτεΐνες του ιού .
Η μηχανική του εμβολιασμού στην πρόληψη της άνοιας παραμένει επίσης ανεξήγητη. Μία πιθανή θεωρία υποδεικνύει ότι το εμβόλιο μειώνει τη φλεγμονή του νευρικού συστήματος μέσω της καταστολής της επανενεργοποίησης του ιού. Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι μπορεί να ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, προσφέροντας έτσι προστασία στον εγκέφαλο.
