Πριν από δύο εβδομάδες, ο κυκλώνας που έπληξε την Ινδονησία άφησε πίσω του φονικές κατολισθήσεις και πλημμύρες, προκαλώντας τη δραματική εξαφάνιση του πληθυσμού των ουρακοτάγκων στην περιοχή Σίπιροκ στη Βόρεια Σουμάτρα. Ο Αμράν Σιαγκιάν, δασοφύλακας και υποστηρικτής των ουρακοτάγκων του Ταπανούλι (Pongo tapanuliensis), βίωσε καθημερινά την παρουσία αυτών των σπάνιων ποντικών προτού η φύση καταστραφεί από τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Ο 39χρονος Σιαγκιάν εργάζεται ακούραστα τα τελευταία πέντε χρόνια για να προστατεύσει αυτό το σπάνιο είδος, που είναι το πιο απειλούμενο παγκοσμίως. Το Ταπανούλι είναι μόνο ένα από τα τρία είδη ουρακοτάγκων που υπάρχουν στα δάση της Ινδονησίας και της Μαλαισίας, οι στενότεροι συγγενείς του ανθρώπου μετά τους χιμπατζήδες και τους γορίλλες.
Μετά τις τελευταίες κατολισθήσεις, ο Σιαγκιάν παρατηρεί ότι οι ουρακοτάγκοι φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί. “Δεν ακούω πια τις φωνές τους” αναφέρει, προσβλέποντας σε κάποιον λόγο ελπίδας ότι τα ζώα έχουν βρει ασφαλή καταφύγιο μακριά από την καταστροφή.
O δασοφύλακας Αμράν Σιαγκιάν μάταια αναζητά τους ουραγκοτάγκους στην περιοχή από όπου πέρασαν οι υλοτόμοι (Reuters)
Οι συνέπειες του κυκλώνα έχουν υπερβεί τις ζωές των ουρακοτάγκων, προκαλώντας τουλάχιστον 962 θανάτους και 291 αγνοούμενους στην Ινδονησία, ενώ περίπου 200 θύματα υπάρχουν και στις περιοχές της νότιας Ταϊλάνδης και της Μαλαισίας. Οι καιρικές αυτές καταστροφές δεν είναι τυχαίες, καθώς έχουν επιδεινωθεί από την παράνομη υλοτομία και τις εξορυκτικές δραστηριότητες, τις οποίες οι τοπικές αρχές συνεχίζουν να παλεύουν να περιορίσουν.
Οι κατολισθήσες στη Σουμάτρα επιδεινώθηκαν από την παράνομη υλοτόμηση (Reuters)
Στο Σίπιροκ, το οποίο υπήρξε το επίκεντρο της κακοκαιρίας, πολλές δέντρα έχουν κοπεί από λαθροϋλοτόμους τα τελευταία χρόνια. Αυτή η αποψίλωση είχε ήδη σοβαρές συνέπειες πριν από τις πλημμύρες. “Οι ουρακοτάγκοι εξαρτώνται από την πυκνή βλάστηση για να ζήσουν. Όταν το δάσος αποψιλώνεται, η διαβίωσή τους γίνεται όλο και πιο δύσκολη” αναφέρει ο Σιαγκιάν.
Σήμερα, εκτιμάται ότι μόνο 800 ουρακοτάγκοι του Ταπανούλι παραμένουν σε άγρια κατάσταση, με τον περιορισμένο αριθμό τους να τους καθιστά εξαιρετικά ευάλωτους σε επιπτώσεις από το περιβάλλον. Η επιβίωσή τους απειλείται επιπλέον από την καταστροφή των οικοτόπων τους λόγω της ανάπτυξης μονοκαλλιεργειών φοινικόδεντρων.
Τα άλλα δύο είδη ουρακοτάγκων ίσως να βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση, με τον πληθυσμό του ουρακοτάγκου της Βόρνεο (Pongo pygmaeus) να εκτιμάται σε 104.000 άτομα και του ουρακοτάγκου της Σουμάτρας (Pongo abelii) γύρω στα 14.000. Ωστόσο, η κατάσταση του Ταπανούλι κρίνεται κρίσιμη.
Ο Σιαγκιάν προειδοποιεί: “Χωρίς άμεσες παρεμβάσεις από την κυβέρνηση, οι ουρακοτάγκοι θα εξαφανιστούν. Η εκτεταμένη αποδάσωση απειλεί την ακεραιότητά τους και το μέλλον της περιοχής.” Πρέπει όλοι να συμμετάσχουμε για να διασφαλίσουμε τη διάσωση αυτών των μοναδικών και απειλούμενων πλασμάτων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των ουρακοτάγκων, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της [WWF](https://www.worldwildlife.org/) ή της [IUCN](https://www.iucn.org/).
